الطلاق السني والطلاق البدعي
از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که می گوید: در زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم و ابوبکر و دو سال اول از خلافت عمر، هر سه طلاق (در یک مجلس)، یک طلاق محسوب می شد. اما پس از آن عمر بن خطاب گفت: مردم در امری که برای آنها فرصت داده شده، شتاب می کنند، اگر آن را بر ایشان عملی کنیم دیگر در آن شتاب نمی کنند؛ و این مساله را در مورد آنها اجرا نمود.  
عن ابن عباس، قال: "كان الطلاق على عهد رسول الله -صلى الله عليه وسلم-، وأبي بكر، وسنتين من خلافة عمر، طلاق الثلاث واحدة، فقال عمر بن الخطاب: إن الناس قد استعجلوا في أمر قد كانت لهم فيه أَنَاةٌ، فلو أَمْضَيْنَاهُ عليهم، فَأَمْضَاهُ عليهم".

شرح الحديث :


حدیث مذکور بیانگر این مهم است که در زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم و خلافت ابوبکر و دو سال اول از خلافت عمر، اگر کسی همسرش را در یک مجلس سه طلاق می داد و به او می گفت: "تو طلاقی، تو طلاقی، تو طلاقی" یک طلاق محسوب می شد؛ اما اینکه کسی در یک لفظ می گفت: "تو سه بار طلاقی" سخن وی لغو و بی اعتبار تلقی می شد و تنها یک طلاق محسوب می شد. اما زمانی که مردم در طلاق دادن شتاب کردند و طلاق دادن ها زیاد شد و بر سر زبان ها افتاد، عمر رضی الله عنه تصمیم گرفت مردم را از شتاب کردن در این زمینه بازدارد، بنابراین سه طلاق در یک مجلس را که گمان می کردند یک طلاق محسوب می گردد، (از باب تعزیر) سه طلاق به حساب آورد. علما می گویند: در زمان عمر سه طلاقی که در یک مجلس داده می شد، سه طلاق محسوب می شد حال آنکه قبل از او یک طلاق شمرده می شد. چون پیش از آن سه طلاق در یک مجلس اصلا رخ نمی داد مگر بسیار نادر؛ اما در زمان عمر زیاد به کار می رفت و به همین دلیل عمر رضی الله عنه آن را در مورد ایشان اجرا نمود و سه طلاق در یک مجلس را سه طلاق به حساب آورد.  

ترجمة نص هذا الحديث متوفرة باللغات التالية