فضل الصحابة رضي الله عنهم
از براء بن عازب رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم درباره ی انصار فرمود: «لاَ يُحِبُّهُم إِلاَّ مُؤمِن، وَلاَ يُبْغِضُهُم إِلاَّ مُنَافِق، مَنْ أَحَبَّهُم أَحَبَّهُ الله، وَمَنْ أَبْغَضَهُم أَبْغَضَه اللَّه»: «تنها مؤمن انصار را دوست دارد و جز منافق با آنان دشمنی نمی کند؛ هرکس دوست شان بدارد، الله او را دوست می دارد و هرکس با انصار دشمنی کند، الله او را دشمن می دارد».
عن البراء بن عازب -رضي الله عنهما- أنَّ النبيَّ -صلى الله عليه وسلم- قال في الأَنصَار: «لاَ يُحِبُّهُم إِلاَّ مُؤمِن، وَلاَ يُبْغِضُهُم إِلاَّ مُنَافِق، مَنْ أَحَبَّهُم أَحَبَّهُ الله، وَمَنْ أَبْغَضَهُم أَبْغَضَه اللَّه».
شرح الحديث :
براء بن عازب رضی الله عنهما خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم به دوست داشتن انصار تشویق نمود و این مساله را علامت ایمان بیان داشت. و این پاسخ به وفای زیبای انصار و به سبب سابقه ی درخشان آنها در خدمت به رسالت، مجاهدت های بی دریغانه ی آنها در نصرت اسلام، تلاش ایشان برای اظهار اسلام و پناه دادن به مسلمانان، پرداختن به امور مهم دین به بهترین وجه ممکن، دوستی متقابل میان آنها و رسول الله صلی الله علیه وسلم، بذل و بخشش اموال و نثار کردن جان شان برای رسول الله صلی الله علیه وسلم و جنگیدن و دشمنی با کفار و مشرکان برای سربلندی اسلام بود؛ بلکه صادق المصدوق به صراحت بیان می دارد که دشمنی با انصار تنها در وجود کسی می تواند باشد که به الله و روز قیامت ایمان ندارد و غرق در نفاق است.