الشكور
كلمة (شكور) في اللغة صيغة مبالغة من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
Sâbit -rahimehullah-'dan rivayet edildiğine göre Enes b. Mâlik -radıyallahu anh- ona şunları söyledi: Ben çocuklarla oynarken Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- yanıma geldi; bize selâm verdi ve beni bir işe gönderdi. Bu sebeple annemin yanına geç döndüm. Eve varınca annem: Niye geç kaldın? diye sordu. (Ben) Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- beni bir işe göndermişti; onun için geciktim, dedim. Annem: Neymiş o iş? diye sorunca: Bu bir sırdır, dedim. Bunun üzerine Annem: Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’in sırrını kimseye söyleme! dedi. Enes -radıyallahu anh- bu olayı anlattıktan sonra Sâbit el–Bunânî’ye şunları söyledi: Şayet bu sırrı birine açacak olsaydım, vallahi sana söylerdim, Sâbit!
شرح الحديث :
Sâbit, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in hizmetkarı Enes -radıyallahu anh-'dan şöyle rivayet etmiştir: Enes -radıyallahu anh- çocuklarla oynarken Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- yanıma geldi. O zamanlar Enes -radıyallahu anh- küçük çocuktu. Çocuklar oynarken onların yanına geldi ve onlara selam verdi. Enes b. Mâlik -radıyallahu anh-'ı yanına çağırdı, bir iş için gönderdi. Bu sebeple Enes, annesinin yanına geç döndü. Eve varınca annesi: Niye geç kaldın? diye sordu. Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- beni bir işe gönderdi; onun için geciktim, dedi. Annesi: Neymiş o iş? diye sorunca: Enes, annesine Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in sırrını haber vermeyeceğim dedi. Yani bu sırrı kimseye haber vermeyeceğim dedi. Bunun üzerine Annesi: Onu teyid ederek ve özrünü kabul ederek; Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in sırrını kimseye söyleme, dedi. Çünkü Enes -radıyallah anh- annesine Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in sırrını söylemek istememiştir. Enes -radıyallahu anh- bu olayı kendisinden ayrılmayan öğrencisi Sâbit el–Bunânî’ye anlattı. Şayet Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in beni gönderdiği bu sırrı birine açacak olsaydım o sırrı sana söylerdim, dedi.