وجوب الصلاة وحكم تاركها
از ابن مسعود رضی الله عنه روایت است که می گوید: نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم از مردی ياد شد که يک شب را تا صبح خوابيد. رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «ذَاكَ رَجُلٌ بَالَ الشَّيطَانُ في أُذُنَيْه»: «او کسی است که شيطان در گوش هایش ادرار کرده است». يا فرمود: «في أُذُنِه»: «در گوشِ او».
عن ابن مسعود -رضي الله عنه- قال: ذُكِرَ عند النبي -صلى الله عليه وسلم- رجل نام ليلة حتى أصبح، قال: «ذاك رجل بال الشيطان في أُذُنَيْهِ - أو قال: في أُذُنِه».
شرح الحديث :
ابن مسعود رضی الله عنه می گوید: نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم از مردی ياد شد که يک شب را تا صبح خوابيد؛ یعنی برای تهجد از خواب بیدار نشد تا اینکه فجر طلوع کرد. و دیدگاه دوم این است که: وی برای نماز صبح بیدار نشد تا اینکه خورشید طلوع کرد. این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «او کسی است که شيطان در گوش هایش ادرار کرده است». ثابت است که شیطان می خورد و می نوشد و ازدواج می کند، لذا مانعی برای ادرار کردن او هم وجود ندارد. و این نهایت خواری و اهانت است که شیطان در گوش کسی ادرار کند و گوشش محل ادرار شیطان باشد. اما اینکه به طور مشخص گوش ذکر شده، حال آنکه چشم نقش بیشتری در خواب دارد، اشاره به سنگینی خواب می باشد. چون گوش ها مصدر توجه هستند. و از این جهت ادرار ذکر شده، چون به راحتی در شکاف ها نفوذ کرده و قدرت نفوذ آن در رگ ها بیشتر است و به این ترتیب باعث تنبلی در همه ی اعضا می شود.