Паёмбар (с) мефармояд: \”Ҳар ки ба қавме тақлид намояд, ў аз ҳамон қавм ба шумор меравад\” Ин мақол баёнкунандаи як маҷмуъа масоиле аст, ки бояд муъмин дар он масоил пайрави кофирон набошад, зеро қадри муъмин аз кофир боло аст, ва ӯ бо мусулмон буданаш аз кофир афзал ва беҳтар аст.