الغفور
كلمة (غفور) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فَعول) نحو: شَكور، رؤوف،...
از ابن عمر رضی الله عنهما روایت است که می گويد: در غزواتی كه شركت می كرديم، عسل و انگور بدست می آورديم و آنها را می خورديم و جمع آوری نمی كرديم.
شرح الحديث :
حدیث مذکور بیانگر جواز خوردن میوه ها و غذاهایی است که مجاهدان در دارالحرب به دست می آورند؛ چنانکه خوردن آنها اشکالی ندارد و نیاز به اجازه ی امام نیست؛ چون مجاهد نیاز به غذایی دارد که بدنش قوت بگیرد؛ و ثمره ی ممنوعیت آن چیزی جز زیان و ضرری نیست که متوجه لشکر مسلمانان و چهارپایان شان می شود؛ و برای مجاهدان کار سخت و دشواری است که آذوقه خود و علف حیوانات شان را از دارالاسلام حمل کنند؛ بنابراین استفاده از این مقدار اندک از خوراکی ها شامل غلول و خیانت در غنیمت نشده و از آن استثنا می باشد.