العفو
كلمة (عفو) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعول) وتعني الاتصاف بصفة...
از حذيفه بن یمان رضی الله عنهما روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «لا تَلْبسُوا الحَرِيرَ وَلا الدِّيبَاجَ، وَلا تَشْرَبُوا فِي آنِيَةِ الذَّهَبِ وَالفِضَّةِ وَلا تَأكُلُوا في صِحَافِهَا، فإنَّهَا لَهُمْ في الدُّنْيَا، وَلَكُمْ فِي الآخِرَةِ»: «ابريشم و ديبا نپوشيد و در ظرف طلا و نقره چيزی ننوشيد و نخوريد که اينها در دنيا از آنِ کفار است و در آخرت مخصوص شما».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم مردان را از پوشیدن پارچه ها و لباس های ابریشمی و از جنس دیبا نهی می کند چون در پوشیدن آنها تمایل به زنانگی و شباهت به زنان مرفه و در ناز و نعمت وجود دارد؛ این درحالی است که از مردان درشتی و قوت و جوانمردی انتظار می رود؛ همچنین مردان و زنان را از خوردن و نوشیدن در ظرف های از جنس طلا و نقره نهی می کند؛ و چنانکه رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید، حکمت از آن این است که: خوردن و نوشیدن از آنها در دنیا، برای کفار است که نعمت ها و خوشی های آنها به همین دنیا خلاصه می شود و چون مسلمانان از ترس الله و امید پاداش او و جهت عدم مشابهت با کفار و فرمان بردن از امر الهی، در دنیا از آنها دوری کنند، نعمت آنان در روز قیامت و در بهشت خواهد بود؛ اما اگر مسلمانی در دنیا از موارد مذکور استفاده کند، بهره ی خود را از آنها برده است و هرگز از آنها در آخرت استفاده نخواهد کرد. و هرکس قبل از موعد مقرر چیزی به روشی حرام در کسب آن عجله کند، با محرومیت از آن مجازات می شود و مجازات الله شدید است.