الحليم
كلمةُ (الحليم) في اللغة صفةٌ مشبَّهة على وزن (فعيل) بمعنى (فاعل)؛...
از عایشه رضی الله عنها روایت است که فاطمه بنت ابی حبيش از پيامبر صلى الله عليه و سلم پرسيد: من دچار خونريزی مستمر می شوم به گونه ای که هرگز پاک نمی شوم، آيا نماز را ترک کنم؟ پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود: «لا، إنَّ ذَلِكَ عِرْقٌ، وَلَكِنْ دَعِي الصَّلاةَ قَدْرَ الأَيَّامِ الَّتِي كُنْتِ تَحِيضِينَ فِيهَا، ثُمَّ اغْتَسِلِي وَصَلِّي»: «خير، اين خونريزی ناشی از پارگی رگ است؛ به اندازه ی روزهایی که عادت ماهیانه می شوی، نماز را ترک کن سپس غسل نموده و نماز بخوان». و در روایتی آمده است: «وَلَيْسَ بِالْحَيْضَةِ، فَإِذَا أَقْبَلَتِ الْحَيْضَةُ، فَاتْرُكِي الصَّلاةَ فِيهَا، فَإِذَا ذَهَبَ قَدْرُهَا فَاغْسِلِي عَنْكِ الدَّمَ وَصَلِّي»: «اين خونريزی عادت ماهيانه نيست؛ هرگاه روزهايی که در آن عادت می شوی فرا رسيد، نماز را ترک کن و چون روزهای عادتت به پايان رسيد، بدن خود را از آن خون بشوی و نماز بخوان».
شرح الحديث :
فاطمه بنت ابی حبيش رضی الله عنها این مساله را با پیامبر صلی الله علیه وسلم در میان می گذارد که دچار خون استحاضه شده است به گونه ای که خونریزی قطع نمی شود؛ و از ایشان در مورد ترک نماز به این علت می پرسد. رسول الله صلی الله علیه وسلم در پاسخ می فرماید: نماز را ترک نکن، چون خونی که به سبب آن نماز ترک می شود، خون حیض یا همان عادت ماهیانه است. و خونریزی که دچار آن شدی، خون حیض نیست بلکه خون رگی است که پاره شده است. بنابراین اگر وضعیت چنان است که توصیف نمودی و خونریزی پیوسته در ایام عادت ماهیانه و سایر اوقات ادامه دارد، نماز را فقط در ایام عادت ماهیانه معمول هر ماه ترک کن؛ و چون این ایام به پایان رسید، غسل کن و خون را از خود بشوی و نماز بخوان، هرچند خون استحاضه جریان داشته باشد و قطع نشود.