الشاكر
كلمة (شاكر) في اللغة اسم فاعل من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
Abdullah b. 'Abbas, radijallahu 'anhu, prenosi da je Allahov Poslanik, sallallahu 'alejhi ve selleme, imao običaj učiti slijedeću dovu: „Allahumme leke eslemtu, ve bike amentu, ve 'alejke tevekkeltu, ve ilejke enebtu, ve bike hasamtu. Allahumme e'uzu bi 'izzetike, la ilahe illa ente, en tudilleni, ente-l-Hajjullezi la jemutu ve-l-džinnu ve-l-insu jemutune-Allahu moj, Tebi se pokoravam, u Tebe vjerujem, u Tebe se uzdam, Tebi se vraćam i samo se u ime Tvoje borim i parničim. Allahu moj, utječem se Tvojim dostojanstvom, nema Boga osim Tebe, da me sačuvaš od zablude, Ti si vječno Živi, Besmrtni, a svi džini i ljudi su smrtnici."
شرح الحديث :
Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, traži utočište kod svoga Gospodara i približava Mu se dovom, i obavještava nas da je on sve stvari prepustio Allahu, subhanehu ve teala, da se samo na Njega oslanja i da se Njemu srcem vraća, te da je Allahovom voljom i pomoći porazio Njegove neprijatelje jasnim dokazima i argumentima koje mu je Allah, azze ve dželle, dao. Zatim se Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, utječe Allahu, azze ve dželle, Njegovom nadmoći tražeći da ga ne uništi ostavljajući ga bez razboritosti, upute i umjerenosti. U riječima: "nema Boga mimo Tebe", je potvrda da se samo kod Allaha traži utočište. Zatim nas Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, obavještava da je Allah, subhanehu ve teala, Živi Koji ne umire, a ljudi i džini umiru. Spomenuo je ljude i džine zbog toga što su oni šerijatski obveznici kojima je dostavljena Objava.