شرح الحديث :

عبدالله بن مغفل رضی الله عنه خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم از پرتاب سنگ ریزه نهی کرد و فرمود: «إِنَّهُ لا يقْتُلُ الصَّيْد»: «اين کار، صيد (=شکار) را نمی کشد». و در روایتی آمده است: «لاَ تَصِيدُ صَيداً»: «با اين کار نمی توان شکار کرد» و «ولا يَنْكَأُ الْعَدُو، وَإِنَّهُ يَفْقَأُ الْعَيْن، ويَكْسِرُ السِّنَّ»: «و دشمن را از پا درنمی آورد؛ ولی چشم را کور می کند و دندان را می شکند». «الخَذْف»: علما گفته اند به این معناست که انسان سنگریزه ای را بین انگشت سبابه دست راست و سبابه ی دست چپ یا بین سبابه و ابهام قرار دهد به گونه ای که سنگریزه را بر روی ابهام بگذارد و با سبابه آن را پرتاب کند یا آن را بر سبابه قرار داده و با ابهام پرتابش کند. رسول الله صلی الله علیه وسلم از این کار نهی کرد و علت نهی را کور نمودن چشم و شکستن دندان بیان داشت. «لاَ تَصِيدُ صَيداً»: «با اين کار نمی توان شکار کرد» چون به این ترتیب قابلیت نفوذ در بدن شکار را ندارد. «ولا يَنْكَأُ الْعَدُو»: «و دشمن را از پا درنمی آورد» چون دشمن با تیر از پای در می آید نه با این سنگریزه های کوچک. سپس بیان می دارد که یکی از نزدیکان وی سنگریزه ای پرتاب نمود که او را از این کار نهی کرد و به وی خبر داد که رسول الله صلی الله علیه وسلم از این کار بازداشته است؛ با این همه، بار دیگر این کار را تکرار کرد؛ این بود که عبدالله بن مغفل به وی گفت: من به تو گفتم رسول الله ﷺ از اين کار منع کرد، ولی تو باز هم سنگ ريزه پرتاب می کنی! هرگز با تو صحبت نمی کنم. و به این ترتیب او را ترک نمود. چون با نهی پیامبر صلی الله علیه وسلم مخالفت نمود.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية