المقدم
كلمة (المقدِّم) في اللغة اسم فاعل من التقديم، وهو جعل الشيء...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که می گوید: از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که فرمودند: «يَتْرُكُونَ المَدِينَةَ عَلَى خَيْرِ مَا كَانَتْ، لا يَغْشَاهَا إلاَّ العَوَافِي يُريد- عَوَافِي السِّبَاعِ والطَّيرِ- وَآخِرُ مَنْ يُحْشَرُ رَاعِيَانِ مِنْ مُزَيْنَةَ، يُرِيدَانِ المَدِينَةَ يَنْعِقَانِ بِغَنَمِهِمَا، فَيَجِدَانِهَا وُحُوشاً، حَتَّى إذَا بَلَغَا ثَنِيَّةَ الودَاعِ خَرَّا عَلَى وُجُوهِهمَا»: «مردم، مدينه را در بهترين وضعی که دارد، ترک خواهند کرد؛ آنگاه درندگان و پرندگانِ لاشخور، در مدينه جای می گيرند. و آخرين کسانی که حشر می شوند، دو چوپان از طايفه ی "مُزَينه" هستند؛ گوسفندان شان را به سوی مدينه می رانند و می بينند که حيوانات وحشی تمام مدينه را گرفته اند؛ آنگاه اين دو چوپان به "ثنية الوداع" می رسند و به روی خود بر زمين می افتند و می ميرند».
شرح الحديث :
در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که ساکنان مدینه - الله متعال به شرافت و بزرگی آن بیفزاید - از آن خارج می شوند و جز حیوانات وحشی و پرندگان لاشخور در آن باقی نمی مانند؛ و این وضعیت در آخر الزمان رخ می دهد؛ چنانکه دو چوپان با گوسفندان شان از مزینه به مدینه می آیند که متوجه می شوند درندگان مدینه را فراگرفته اند و مدینه خالی از سکنه می باشد؛ این دو نفر آخرین نفراتی هستند که حشر می شوند؛ و چون به ثنیة الوداع می رسند افتاده و می میرند.