شرح الحديث :

اثر مذکور بیانگر سبب نزول این آیه می باشد که الله متعال می فرماید: «أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ». ماجرا از این قرار است که منافقی به نام بشر با فردی یهودی اختلاف کرد؛ یکی از آنها گفت: قضاوت و داوری در این زمینه را به رسول الله صلی الله علیه وسلم می سپاریم و دیگری گفت: آن را به کعب بن اشرف یهودی واگذار می کنیم. چون این ماجرا به گوش عمر بن خطاب رضی الله عنه رسید و از آن مطمئن شد، کسی از آن دو را که به قضاوت و داوری رسول الله صلی الله علیه وسلم راضی نشده بود، کشت. سبب نزول دیگری که برای این آیه ذکر شده، همان است که از شعبی روایت شده است: بین مردی از منافقین با مردی از یهود خصومتی رخ داد؛ یهودی گفت: برای قضاوت نزد محمد می رویم. چون می دانست که ایشان رشوه نمی گیرد؛ و منافق گفت: برای قضاوت نزد یهود می رویم. چون می دانست که یهودیان در قضاوت رشوه می گیرند. بنابراین هر دو تصمیم گرفتند که نزد کاهنی از جُهَینه رفته و قضاوت را به او بسپارند. پس این آیه نازل شد: «أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ». این روایت نیز مرسل می باشد.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية