العليم
كلمة (عليم) في اللغة صيغة مبالغة من الفعل (عَلِمَ يَعلَمُ) والعلم...
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند«إِنَّ الله تَعَالى يَقُول يَوْمَ القِيَامَة: أَيْنَ المُتَحَابُّونَ بِجَلاَلِي؟ اليَوم أُظِلُّهُم فِي ظِلِّي يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلِّي»: «روز قيامت الله متعال می فرمايد: کسانی که به خاطر عظمت من (و در جهت اطاعت از من) با يکديگر دوستی و محبت داشته اند، کجا هستند؟ امروز که سايه ای جز سايه ی من وجود ندارد، آنان را در سايه ی خود جای می دهم».
الله متعال در روز قیامت و در میان کسانی که در صحرای محشر گرد آمده اند، ندا می دهد: «أَيْنَ المُتَحَابُّونَ بِجَلاَلِي؟»: «کسانی که به خاطر عظمت من با يکديگر دوستی و محبت داشته اند، کجا هستند؟». الله متعال درحالی این سوال را مطرح می کند که جایگاه آنان را می داند و از اوضاع و احوال آنها کاملا آگاه است؛ اما به این ترتیب فضل آنها را بیان نموده و آشکار می نماید؛ و به این معناست: کجایند کسانی که فقط به خاطر بزرگی و عظمت من و نه هیچ هدف دیگری از اهداف دنیوی با هم محبت و دوستی کرده اند؟ سپس می فرماید: «اليَوم أُظِلُّهُم فِي ظِلِّي»: «امروز آنها را در سایه ی خود جای می دهم». نسبت داده شدن سایه به الله متعال، از باب بیان بزرگی و شرف آن می باشد و مراد از آن سایه ی عرش است؛ چنانکه در روایات دیگر آمده است: «ظِلِّ عَرْشِي»: «سایه ی عرشم». «يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلِّي»: یعنی در آن روز هیچ سایه ای جز سایه ی عرش خداوند رحمن وجود ندارد.