المعطي
كلمة (المعطي) في اللغة اسم فاعل من الإعطاء، الذي ينوّل غيره...
از براء بن عازب رضی الله عنهما روایت است که رسول الله ﷺ درباره ی انصار فرمود: «لاَ يُحِبُّهُم إِلاَّ مُؤمِن، وَلاَ يُبْغِضُهُم إِلاَّ مُنَافِق، مَنْ أَحَبَّهُم أَحَبَّهُ الله، وَمَنْ أَبْغَضَهُم أَبْغَضَه اللَّه»: «تنها مؤمن انصار را دوست دارد و جز منافق با آنان دشمنی نمی کند؛ هرکس دوست شان بدارد، الله او را دوست می دارد و هرکس با انصار دشمنی کند، الله او را دشمن می دارد».
براء بن عازب رضی الله عنهما خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم به دوست داشتن انصار تشویق نمود و این مساله را علامت ایمان بیان داشت. و این پاسخ به وفای زیبای انصار و به سبب سابقه ی درخشان آنها در خدمت به رسالت، مجاهدت های بی دریغانه ی آنها در نصرت اسلام، تلاش ایشان برای اظهار اسلام و پناه دادن به مسلمانان، پرداختن به امور مهم دین به بهترین وجه ممکن، دوستی متقابل میان آنها و رسول الله صلی الله علیه وسلم، بذل و بخشش اموال و نثار کردن جان شان برای رسول الله صلی الله علیه وسلم و جنگیدن و دشمنی با کفار و مشرکان برای سربلندی اسلام بود؛ بلکه صادق المصدوق به صراحت بیان می دارد که دشمنی با انصار تنها در وجود کسی می تواند باشد که به الله و روز قیامت ایمان ندارد و غرق در نفاق است.