شرح الحديث :

حدیث مذکور به این معناست که علمِ به جا مانده از من به عنوان میراث که شامل کتاب و سنت است، برای مردم نقل کنید هرچند آنچه ابلاغ می کنید اندک باشد مانند آیه ای از قرآن؛ به شرطی که امانتداری در نقل کاملا رعایت شود؛ و اگر امر تبیلغ به طور مشخص به کسی سپرده شده باشد، بر او واجب است این کار را انجام دهد؛ اما در مورد کسی که امر تبلیغ به وی سپرده نشده، تبلیغ نمودن واجب نیست؛ به عنوان مثال اگر کسی در شهری است که دعوتگرانی مشغول آموزش مردم و روشنگری در امور دین شان هستند، تبلیغ کردن بر او واجب نیست، بلکه در این وضعیت برای او مستحب است. و هیچ اشکالی ندارد و گناهی بر شما نیست که از وقایا و رخدادهایی سخن بگویید که واقعا برای بنی اسرائیل اتفاق افتاده است؛ مانند نزول آتش از آسمان برای بلعیدن آنچه جهت تقرب به الله متعال در نظر می گرفتند؛ و مانند حکایت کشتن خطاکاران جهت توبه از عبادت گوساله؛ یا تفصیل داستان هایی که در قرآن کریم ذکر شده اند و حاوی عبرت و پند و اندرز هستند. و هرکس به من دروغ ببندد، باید منزل و جایگاهی برای خود در آتش برگزیند؛ چون دروغ بستن بر رسول الله صلی الله علیه وسلم مانند دروغ بستن بر سایر مردم نیست. دروغ بستن به ایشان، درحقیقت دروغ بستن به الله عزوجل می باشد علاوه بر اینکه مصداق دروغ بستن به شریعت است. چون وحی ای که رسول الله صلی الله علیه وسلم از آن خبر می دهد، همان شریعت الهی است؛ بنابراین مجازات وی بسیار شدیدتر می باشد.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية