القدير
كلمة (القدير) في اللغة صيغة مبالغة من القدرة، أو من التقدير،...
از عایشه رضی الله عنها روایت است که می گوید: به رسول الله ﷺ گفتم: برای شما همين بس که صفيه فلان عيب را دارد. برخی از راويان گفته اند: منظورش اين بود که صفيه کوتاه قامت است. این بود که رسول الله ﷺ فرمود: «لَقَدْ قُلْتِ كَلِمَةً لَوْ مُزِجَتْ بِمَاءِ البَحْرِ لَمَزَجَتْهُ!»: «سخنی گفتی که اگر با آب دريا آميخته شود، آن را تلخ و نامطبوع می گرداند». عايشه رضی الله عنها می گويد: و ادای کسی را برای ايشان درآوردم. فرمود: «مَا أُحِبُّ أنِّي حَكَيْتُ إنْساناً وإنَّ لِي كَذَا وَكَذَا»: «دوست ندارم در قبال مالی فراوان، ادای کسی را درآورم (يا عيب کسی را بازگو کنم)».
عایشه رضی الله عنها در غیاب صفیه رضی الله عنها از او عیبجویی نموده و به بدی یاد می کند؛ چنانکه از باب تحقیر و کوچک شمردن وی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم، او را کوتاه قامت می گوید. و سبب این عیبجویی رفتارها و حساسیت هایی بود که معمولا بین زنان وجود دارد. این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «اگر سخنت با آب دریا آمیخته می شد، به سبب بزرگی و خطر زیادی که دارد، رنگ و طعم و بوی آن را تغییر می داد». عایشه رضی الله عنها می گوید: و ادای کسی را نزد ایشان درآوردم؛ و این از باب تحقیر آن شخص بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: ذکر عیب دیگری مرا خوشحال نمی کند یا انجام دادن عمل دیگری یا گفتن سخن دیگری جهت تحقیر و عیبجویی، مرا خوشحال نمی کند هرچند در برابر آن چنین و چنان از دنیا به من داده شود.