شرح الحديث :

روزی رسول الله صلی الله علیه وسلم از کنار مسجد می گذرد و جمعی از زنان را نشسته در مسجد می بیند و به نشانه ی سلام، با دست اشاره می کند. اما روایت ابوداود نشان می دهد که ایشان تنها به اشاره کردن با دست اکتفا نکرده است بلکه سلام را بر زبان آورده است. چنانکه در روایت ابوداود آمده است: «و بر ما سلام نمود». امام نووی رحمه الله با اشاره به این روایت، دلالت آن را بر تلفظ سلام از جانب رسول الله صلی الله علیه وسلم واضح و آشکار می داند. چه بسا رسول الله صلی الله علیه وسلم به دلیل فاصله ای که با آنها داشته، بین اشاره با دست و تلفظ سلام جمع کرده و هر دو را انجام داده است. سلام کردن به زنانی که محرم انسان هستند سنت است و اشکالی در آن نیست و پاسخ دادن آنهم واجب است. اما اینکه مردی به گروهی از زنان سلام کند، با توجه به ظاهر این حدیث، اشکالی ندارد به شرط اینکه ترس فتنه نباشد. اما زمانی که زنی تنها باشد، به وی سلام نمی شود مگر اینکه پیر باشد که در این صورت به دلیل عدم وجود ترس فتنه اشکالی ندارد، اما اگر در این حالت هم ترس فتنه وجود داشت، سلام نمی شود. و بر این اساس است که امروزه معمولا مردها به زنان سلام نمی کنند مگر اینکه آنها را در بازار ببینند؛ و این کار درستی است. اما اگر زن بیگانه ای به خانه ات آمد و زنانی از آشنایان در خانه بودند و به او سلام کردی، اشکالی ندارد به شرطی که ترس فتنه نباشد. مادامی که ترس فتنه نباشد، این کار جایز است و منعی ندارد. اما با وجود احتمال فتنه و ضرر، سلام نمی شود. همچنین زنان به مردان سلام نمی کنند. نووی رحمه الله می گوید: «اگر زنانی گرد هم جمع بودند، به آنها سلام می شود؛ اما سلام کردن به زن بیگانه ای که پیر است و شهوتی ندارد، مستحب است چنانکه برای این زن پیر، سلام کردن مستحب است. و هریک از آنها که سلام کند بر دیگری لازم است پاسخ سلامش را بدهد؛ اما اگر زن جوان باشد یا پیر باشد و شهوت داشته باشد، مرد بیگانه به وی سلام نمی کند و این زن به او سلام نمی کند؛ و هریک از آنها سلام کرد، مستحق پاسخ نیست».

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية