القيوم
كلمةُ (القَيُّوم) في اللغة صيغةُ مبالغة من القِيام، على وزنِ...
Od Ibn Mes'uda, radijallahu 'anhu, prenosi se da je rekao: "Allahov Poslanik, sallalallahu alejhi ve sellem, je rekao: 'U noći moga isra'a susreo sam Ibrahima, alejhisselam, i on mi rekao je: ‘O Muhammede, prenesi od mene selam svome ummetu, i obavijesti ga da je u Džennetu dobra i lijepa zemlja, pitka voda; da je on prostrana nizija, i da je njegovo sjemenje (kojim se sije): 'Subhanallahi, vel-hamdu lillahi, ve la ilahe illallahu, vallahu ekber.'” (Slavljen je Allah, sva hvala pripada Allahu, nema drugog Boga, osim Allaha i Allah je najveći).
Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, saopštava nam da je sreo Ibrahima, alejhiselam u noći Isra’a i Miradža, a koji mu je rekao da od njega prenese selam svome ummetu, te da je Džennet dobra i lijepa zemlja od šafrana, kao što se navodi u verziji kod Tirmizije da su ashabi upitali Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem o Džennetu, pa im je kazao: “Zemlja mu je od šafrana.”, a kod Ahmeda stoji: ” Zemlja mu je vers (biljka zerdećaf) i šafran.” “Pitka voda”: tj. džennetska voda je ukusna i slatka, kao što Uzvišeni veli: “u kome su rijeke od vode neustajale.” (Muhammed, 15.), tj. voda koja se ne mijenja, ne postoje slana i sl. Ako je Dženet lijep, sa lijepom zemljom i ukusnom vodom, onda su njegove sadnice još ljepše i bolje, a te sadnice su lijepe riječi i dobra djela koja ostaju. Džennet je prostrana nizija, prostrano mjesto. “da je njegovo sjemenje” (kojim se sije): u toj prostranoj zemlji. 'Subhanallahi, vel-hamdu lillahi, ve la ilahe illallahu, vallahu ekber.’, tj. njene sadnice i sjemenke su: veličanje Allaha, zahvala, izgovaranje la ilahe illellah. Svakome ko slavi Allaha, zahvaljuje Mu i izgovara la ilahe illellah, biće mu zasađena sadnica u Džennetu.