شرح الحديث :

هرگاه الله متعال اراده ی خیری در مورد بندگانش داشته باشد آنها را در جان و مال و فرزندان شان مورد امتحان و آزمایش قرار می دهد؛ تا این مساله سبب بخشیده شده گناهان شان و بالا رفتن درجات شان گردد؛ هر انسان عاقلی عواقب بلا و مصیبت را در نظر بگیرد و در مورد آن تامل کند، آن را در دنیا و آخرت مصداق خیر می بیند؛ خیر بودن آن در دنیا از این جهت است که انسان با وجود آن، با دعا و تضرع و اظهار نیاز به الله متعال پناه می برد و برای آخرتش با بخشیده شدن گناهان و بالا رفتن درجات همراه است. الله متعال می فرماید: «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ»: «و قطعاً شما را با چیزی از [قبیل] ترس و گرسنگی [= قحطی] و زیان مالی [= نابودی یا دشواریِ کسبِ آن] و جانی [= مرگ و میر یا شهادت] و زیان محصولات [کشاورزی] می آزماییم؛ و [ای پیامبر، ] شکیبایان را [به آنچه در دنیا و آخرت برای شان فراهم می آید] بشارت بده». اما این حدیث مطلق، مقید به احادیث دیگر می باشد که بیانگر این مهم هستند: کسی الله متعال در مورد وی اراده ی خیر دارد که او را به بلا و مصیبت دچار نموده و به این ترتیب او را آزمایش کند و او صبر نموده و امید پاداش داشته باشد؛ اما اگر صبر نکند، به مصیبت ها و بلایای زیادی گرفتار می شود که خیری برای او به دنبال ندارند؛ و در این صورت الله متعال برای وی اراده ی خیر نکرده است؛ چنانکه کفار به مصیبت های زیادی مبتلا می شوند با این همه از کفر خود دست نمی کشند تا اینکه می میرند؛ تردیدی نیست که مصیبت های وارده بر آنها از باب اراده ی خیر در مورد ایشان نیست.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية