الوكيل
كلمة (الوكيل) في اللغة صفة مشبهة على وزن (فعيل) بمعنى (مفعول) أي:...
از ابوهريره و ابوقتاده و ابوابراهيم اشهلی از پدرش - که صحابی بود - رضی الله عنهم - روايت است که رسول الله ﷺ بر جنازه ای نماز خواند و فرمود: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِحَيِّنَا وَمَيِّتِنَا، وَصَغِيرنَا وَكَبيرنَا، وَذَكَرِنَا وَأُنْثَانَا، وشَاهِدنَا وَغَائِبِنَا، اللَّهُمَّ مَنْ أحْيَيْتَهُ مِنَّا فَأحْيِهِ عَلَى الإسْلاَمِ، وَمَنْ تَوَفَّيْتَهُ مِنَّا فَتَوفَّهُ عَلَى الإيمَان، اللَّهُمَّ لا تَحْرِمْنَا أجْرَهُ، وَلا تَفْتِنَّا بَعدَهُ»: «يا الله، زنده و مرده و کوچک و بزرگ و مرد و زن و حاضر و غايبِ ما را بيامرز؛ يا الله، هرکه از ما را زنده نگاه داشتی، بر اسلام زنده اش بدار و هرکه از ما را می ميرانی، او را بر ايمان بميران. يا الله، ما را از پاداشِ - نماز خواندن بر - او (يا از اجر شکيبايی بر فراقش) محروم نکن و ما را پس از او، گمراه مگردان».
چون رسول الله ﷺ بر جنازه ای نماز می خواند، دعایی به این معنا می خواند: یا الله، زندگان و مردگان مسلمان، کوچک و بزرگ ما و مرد و زن ما و شاهد و غایب ما را بیامرز و ببخش؛ یا الله، هریک از ما را که زنده نگه می داری، او را با تمسک به شرایع اسلام زنده نگه دار و هریک از ما را که قبض روح می کنی، او را با ایمان بمیران؛ یا الله ما را از اجر و پاداش صبر بر مصیبتش محروم نکن و بعد از او گمراه مان نگردان.