الإله
(الإله) اسمٌ من أسماء الله تعالى؛ يعني استحقاقَه جل وعلا...
از انس رضی الله عنه روایت است که می گويد: وقت نماز فرا رسيد؛ آنها که خانه های شان نزديک بود، برای وضو به خانه های شان رفتند و بقيه ماندند. در آن هنگام ظرفی سنگی برای رسول الله ﷺ آوردند که در آن مقداری آب بود. ظرف، کوچک تر از آن بود که رسول الله ﷺ دستش را در آن باز کند. با اين حال، همه ی حاضران از آن وضو گرفتند. از انس رضی الله عنه پرسيدند: شما چند نفر بوديد؟ پاسخ داد: بيش از هشتاد نفر. در روايتی آمده است: رسول الله ﷺ ظرفی آب خواست. ظرفِ پهن و کم عمقی که اندکی آب داشت آوردند. رسول الله ﷺ انگشتانش را در آن قرار داد. انس رضی الله عنه می گويد: ديدم از ميان انگشتانش آب می جوشيد. کسانی را که با آن وضو گرفتند، هفتاد تا هشتاد نفر تخمين زدم.
شرح الحديث :
انس رضی الله عنه می گوید: «وقت نماز فرا رسید». یعنی زمانی که صحابه به همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم در مدینه بودند، وقت نماز عصر فرا رسید. کسانی که خانه های شان نزدیک مسجد بود برای وضو گرفتن به خانه های شان رفتند؛ و کسانی که خانه های شان دور از مسجد بود، با رسول الله صلی الله علیه وسلم باقی ماندند. در این هنگام ظرف سنگی کوچکی برای رسول الله ﷺ آورده شد که اندکی آب داشت؛ و در برخی روایات ظرفِ پهن و کم عمقی توصیف شده است. این ظرف چنان کوچک بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم نمی توانست دستش را در آن باز کند؛ انس می گوید: همه ی کسانی که همراه ایشان در مسجد بودند، از آن وضو گرفتند؛ گفتیم: چه تعداد بودید؟ انس گفت: بیش از هشتاد نفر.