البحث

عبارات مقترحة:

التواب

التوبةُ هي الرجوع عن الذَّنب، و(التَّوَّاب) اسمٌ من أسماء الله...

القدير

كلمة (القدير) في اللغة صيغة مبالغة من القدرة، أو من التقدير،...

المتكبر

كلمة (المتكبر) في اللغة اسم فاعل من الفعل (تكبَّرَ يتكبَّرُ) وهو...

از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول الله از نکاح شغار نهی کرده است.

شرح الحديث :

اصل در عقد ازدواج این است که جز با تعیین مهریه برای زن کامل نمی شود. و این مهریه در برابر بهره بردن شوهر از او می باشد. به همین دلیل رسول الله صلی الله علیه وسلم از این نکاح جاهلی نهی می کند که طی آن اولیا به دختران خود ظلم می کنند؛ چون آنها را بدون مهریه به ازدواج درمی آورند؛ حال آنکه نفع مهریه به دختران باز می گردد؛ بلکه دختران شان را قربانی شهوات و خواهشات نفسانی خود می کنند؛ و آنان را به ازدواج کسی در می آوردند که دخترش را به ازدواج او درآورد و به این ترتیب مهریه ای برای آنها مشخص نمی کردند. و این ظلم و ستم و تصرف ناروایی در حق آنها و عملی مخالف با حکم الله بود؛ و هر ازدواجی که با این مبنا باشد، حرام و باطل است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية