شرح الحديث :

بادیه نشینی نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم می آید و می گوید: مرا ذکری بیاموز که آن را ورد زبانم کنم؛ و رسول الله صلی الله علیه وسلم به وی می فرماید: بگو: لا إله إلا الله وحده لا شريك له؛ و ذکر مذکور را با شهادت توحید آغاز می کند؛ به این معنا که معبود بر حقی جز الله نیست. "الله أكبر" یعنی الله از هر چیزی بزرگ تر است. "كبيراً" تاکید تکبیر است یعنی بسیار بزرگ است؛ یا می تواند حال موکد باشد. "والحمد لله كثيراً": حمد و ستایش زیاد برای اوست. "وسبحان الله رب العالمين": الله پروردگار همه ی مخلوقات، از هر عیب و نقصی پاک و مبراست. "لا حول ولا قوة إلا بالله العزيز الحكيم": یعنی هیچ تغییر و تحولی جز با توفیق الله و حکمت او میسر و ممکن نیست. چنین بود که بادیه نشین گفت: این کلمات برای ذکر و یاد و تعظیم پروردگارم می باشد؛ چه دعایی برای خودم بکنم؟ پس رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: بگو: یا الله، گناهانم را بیامرز و از بین ببر و با توفیق طاعت به من رحم بفرما و مرا به بهترین احوال هدایت کن و مال حلال و صحت و سلامتی و هر خیر و خوبی را روزی ام بگردان.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية الصينية