البحث

عبارات مقترحة:

الرحمن

هذا تعريف باسم الله (الرحمن)، وفيه معناه في اللغة والاصطلاح،...

اللطيف

كلمة (اللطيف) في اللغة صفة مشبهة مشتقة من اللُّطف، وهو الرفق،...

الحفيظ

الحفظُ في اللغة هو مراعاةُ الشيء، والاعتناءُ به، و(الحفيظ) اسمٌ...

از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله فرمودند: «لَوْ دُعِيتُ إِلى كُراعٍ أَوْ ذِرَاعٍ لأَجَبتُ؛ وَلَوْ أُهْدِيَ إِلَيَّ ذِراعٌ أَو كُراعٌ لَقَبِلْتُ»: «اگر مرا به صرفِ پاچه يا ساقِ دستِ (گوسفندی) دعوت کنند، می پذيرم؛ و اگر به من ساقِ دست يا پاچه ی گوسفندی هدیه شود، قبول می کنم».

شرح الحديث :

حدیث مذکور دلیلی بر اخلاق نیک و تواضع رسول الله و جلب قلوب مردم توسط ایشان می باشد؛ و اینکه هدیه را قبول می کرد ولو اینکه اندک و ناچیز بود و اگر کسی او را به خانه اش دعوت می کرد، هرچند می دانست که به آنچه دعوت شده، اندک است، باز هم می پذیرفت. چون هدف از پذیرفتن هدیه و قبول دعوت، به دست آوردن دل دیگری و محکم نمودن رابطه ی محبت و دوستی فیما بین می باشد که نپذیرفتن و قبول نکردن این موارد، نفرت و دشمنی ایجاد می کند. و به صورت مشخص ساقِ دست يا پاچه ی گوسفندی ذکر می شود تا به این صورت دو چیز حقیر و ارزشمند در کنار هم ذکر شوند؛ چون رسول الله صلی الله علیه وسلم ساق دست گوسفند را بیشتر دوست داشت و از طرفی پاچه ی گوسفندی ارزشی ندارد.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية