شرح الحديث :

Riječi: “onome ko, nakon što mujezin prouči ezan, izgovori”, znače: onaj ko sasluša mujezinovo učenje ezana, a riječi: “Svjedočim da nema drugog boga osim Allaha”, znače: potvrđujem, prihvatam i javno očitujem da je Uzvišeni Allah jedini koji zaslužuje da bude obožavan, dok se riječima: “koji nema sudruga”, dodatno potvrđuje da je Allah jedini Bog. Riječi: “i da je Muhammed Njegov rob”, navedene su odmah poslije priznanja Allaha kao jedinog Boga, čime se ukazuje na temelje islama kao monoteističke vjere i na Poslanikovu skromnost, a riječi: “i Njegov Poslanik”, ukazuju na blagodat koja je podarena čovječanstvu slanjem Poslanika. Riječi: “Zadovoljan sam što mi je Allah Gospodar”, ukazuju na temelje tevhida – istinskog monoteizma, prema kojem se Bog priznaje kao jedini Stvoritelj i Onaj koji jedini zaslužuje da bude obožavan, uz priznanje Njegovih lijepih imena i svojstava savršenstva. Riječima: “i Muhammed poslanik”, priznaje se Muhammedovo poslanstvo i prihvata se sve ono sa čime je poslan i što nam je dostavio, a riječ: “islam”, odnosi se na prihvatanje svih islamskih propisa, izvršavanje onoga što je naređeno i ostavljenja onoga što je zabranjeno, a riječ: “vjera”, ukazuje na doktrinarno i praktično. Izraz “grijesi” u riječima: “bit će mu oprošteni grijesi”, odnosi se na male grijehe. Ovaj zikr izgovara se u trenutku dok mujezin uči: “Ešhedu en la ilahe illallah” i “Ešhedu enne Muhammeden resulullah”, a može se proučiti i nakon ezana.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية التركية الأردية الأندونيسية الروسية الصينية الفارسية