الحفي
كلمةُ (الحَفِيِّ) في اللغة هي صفةٌ من الحفاوة، وهي الاهتمامُ...
از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ لَزِمَ الاسْتِغْفَارَ جَعَلَ اللهُ لَهُ مِنْ كُلِّ ضِيقٍ مَخْرَجاً، وَمِنْ كُلِّ هَمٍّ فَرَجاً، وَرَزَقهُ مِنْ حَيثُ لا يَحْتَسِبُ»: «هرکس استغفار را بر خود لازم بگيرد و بر آن پایبند باشد، الله برای او از هر تنگنایی، برون رفتی و از هر غمی، گشايشی قرار می دهد و از جایی که آن بنده گمان نمی بَرَد، به او روزی عطا می کند».
در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم فضیلت مداومت و استمرار بر استغار (طلب آمرزش) را برای ما بیان می فرماید؛ اینکه استمرار بر استغفار باعث می شود، الله متعال هر سختی را بر انسان آسان کند و غم و اندوه او را برطرف نماید و او را از جایی که گمانش را نمی برد روزی دهد. این حدیث ضعیف است، اما یکی از دلایل ثابتی که بر مفاهیم این روایت دلالت دارد، این کلام الله متعال است: «فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّاراً (10) يُرْسِلِ السَّمَاء عَلَيْكُم مِّدْرَاراً (11) وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَاراً» [نوح: 10-12] «گفتم: از پروردگار خویش آمرزش بخواهید [که] بی گمان او بسیار آمرزنده است. تا از آسمان [باران] پیاپی بر شما بفرستد. و شما را با اموال و فرزندانِ بسیار یاری کند، به شما باغ های [سرسبز] بدهد و جویبارها[ی جاری] برای تان قرار دهد».