السيد
كلمة (السيد) في اللغة صيغة مبالغة من السيادة أو السُّؤْدَد،...
از سائب بن يزيد رضی الله عنه روایت است که می گويد: در مسجد بودم که کسی سنگ ريزه ای به سوی من انداخت؛ چون نگاه کردم، ديدم که عمر بن خطاب رضی الله عنه است. فرمود: برو و آن دو نفر را نزدم بياور. پس آن دو را نزد عمر رضی الله عنه آوردم. از آنها پرسيد: شما اهل کجا هستيد؟ گفتند: اهل طائفيم. فرمود: اگر از اهالی اينجا بوديد، شما را آزرده می کردم؛ صدای تان را در مسجد رسول الله ﷺ بلند می کنيد!
شرح الحديث :
سائب بن يزيد رضی الله عنه از واقعه ای خبر می دهد که در حضور او اتفاق افتاد؛ اینکه دو نفر در عهد عمر بن خطاب رضی الله عنه صدای شان را در مسجد رسول الله صلی الله علیه وسلم بلند کردند که عمر صدای آنها را شنید و سنگ ریزه ای به سمت سائب بن یزید پرتاب کرد تا آن دو نفر را نزد او بیاورد. سائب می گوید: آن دو را نزد عمر بردم که از آنها سوال کرد: اهل کجا هستید؟ گفتند: از طائف هستیم. فرمود: اگر از اهل مدینه می بودید شما را با مجازات و تنبیه آزرده و دردمند می کردم. صدای تان را در مسجد رسول الله صلی الله علیه وسلم بلند می کنید! و چون از اهل مدینه نبودند، آنها را به سبب جهل شان معذور دانست؛ چون غالبا احکام شرع بر کسانی همچون آن دو نفر پنهان بود.