الفتاح
كلمة (الفتّاح) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعّال) من الفعل...
از بريده رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «مَنْ حَلَفَ فَقَالَ: إنِّي بَرِيءٌ مِنَ الإسْلاَمِ، فَإنْ كَانَ كَاذِباً، فَهُوَ كمَا قَالَ، وإنْ كَانَ صَادِقاً، فَلَنْ يَرْجِعَ إِلَى الإسْلاَمِ سَالِماً»: «هرکس سوگند ياد کند و بگويد: (اگر دروغ بگويم) مسلمان نباشم، در صورتی که دروغ گفته باشد، چنان است که گفته است و اگر راست گفته باشد، سالم به اسلام باز نمی گردد (و مسلمان کاملی نيست)».
هرکس سوگند یاد کند و بگوید: اگر دروغ بگويم، مسلمان نباشم یا بگوید: یهودی یا نصرانی یا کافر یا ملحد باشم، وضعیت وی از دو حالت خارج نیست: 1- یا سوگند دروغ خورده است که در این صورت چنان است که گفته است؛ با این توضیح و مثال که اگر سوگند بخورد زید امروز از سفر باز می گردد و در غیر این صورت مسلمان نباشد یا یهودی باشد یا نصرانی یا مشرک؛ و خود خوب بداند که دروغ می گوید، در این صورت چنان است که سوگند خورده است و مسلمان نبوده و یا یهودی یا نصرانی می باشد. 2- در سوگندی که خورده راست گفته باشد؛ چنانکه سوگند بخورد مسلمان نباشد یا یهودی یا نصرانی باشد اگر امروز زید از سفر باز نگردد یا فلان کار را انجام نداده است؛ و در سوگند خود راست بگوید، در این حالت سالم به اسلام بازنمی گردد؛ چنانکه رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید. بلکه کمال اسلامش را با سوگند خوردن به این روش زشت و قبیح خدشه دار کرده است.