الوهاب
كلمة (الوهاب) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعّال) مشتق من الفعل...
از زید برده ی آزاد شده ی رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ قَالَ: أسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِي لا إلَهَ إلاّ هُوَ الحَيُّ القَيُومُ وَأتُوبُ إلَيهِ، غُفِرَتْ ذُنُوبُهُ، وإنْ كانَ قَدْ فَرَّ مِنَ الزَّحْفِ»: «هرکس بگويد: "أسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِي لا إلَهَ إلاّ هُوَ الحَيُّ القَيُومُ وَأتُوبُ إلَيهِ" گناهانش آمرزيده می شود؛ اگرچه از ميدان نبرد فرار کرده باشد».
هرکس بگوید: "أسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِي لا إلَهَ إلاّ هُوَ الحَيُّ القَيُومُ وَأتُوبُ إلَيهِ" گناهانش آمرزيده می شود؛ اگرچه از ميدان نبرد با کفار فرار کرده باشد. همانطور که می دانیم، فرار از میدان جنگ، یکی از هفت گناه هلاک کننده است که در این حدیث ذکر شده است: «اجْتَنِبُوا السَّبْعَ الْمُوبِقَاتِ»: «از هفت گناه هلاک کننده و نابودگر اجتناب کنید» و یکی از آن گناهان را فرار از میدان جنگ معرفی می کند. مقصود این است که فرد از تمام گناهان، از جمله فرار از میدان جنگ توبه نماید؛ وگرنه مجرد استغفار، درحالی که انسان بر گناه باقی است، به او هیچ نفعی نمی رساند، بلکه وقتی برای او سودمند می باشد که از آن گناه نیز توبه نماید.