الحليم
كلمةُ (الحليم) في اللغة صفةٌ مشبَّهة على وزن (فعيل) بمعنى (فاعل)؛...
از اُبی بن کعب رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «لا تَسُبُّوا الرِّيحَ، فَإِذَا رَأَيْتُمْ مَا تَكْرَهُونَ، فَقُولُوا: اللَّهُمَّ إنَّا نَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ هذِهِ الرِّيحِ، وَخَيْرِ مَا فِيهَا، وخَيْرِ مَا أُمِرَتْ بِهِ؛ وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ هذِهِ الرِّيحِ، وَشَرِّ مَا فِيهَا، وَشَرِّ مَا أُمِرَتْ بِهِ»: «به باد دشنام ندهيد و هرگاه بادی را ديدید که نمی پسنديد، بگوييد: يا الله، خيرِ اين باد و نيز خيرِ آنچه در آن است و خير و منفعتی را که به آن مأمور شده، از تو درخواست می کنم و از شرّ اين باد و شرّ آنچه در آن است و نيز از شرّی که به آن مأمور شده، به تو پناه می برم».
رسول الله صلی الله علیه وسلم از دشنام دادن باد نهی می کند چون باد مخلوقی مامور از جانب الله می باشد؛ و دشنام دادن و بد و بیراه گفتن به آن، درواقع دشنام به الله متعال و نارضایتی از قضا و قدر الهی می باشد. سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم به بازگشت و توجه به سوی خالقِ باد راهنمایی می کند، اینکه از الله متعال خیر آن خواسته شود و از شر آن به الله متعال پناه برده شود؛ و این عین بندگی برای الله متعال و بیانگر حال و وضع اهل توحید و موحدان می باشد.