صفات الجنة والنار
از ابن مسعود رضی الله عنه روایت است که می گوید: ما با رسول الله صلى الله عليه وسلم حدود چهل نفر در خيمه ای بوديم که فرمود: «أَتَرْضَونَ أَنْ تَكُونُوا رُبُعَ أَهْلِ الجَنَّةِ؟»: «آيا راضی می شويد که [شما مسلمانان] يک چهارم بهشتيان باشيد؟». گفتيم: بله. فرمود: «أَتَرْضَوْنَ أَنْ تَكُونُوا ثُلُثَ أَهْلِ الجَنَّةِ؟»: «آيا راضی می شويد که يک سوم بهشتيان باشيد؟». گفتيم: بله. فرمود: «والذي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، إنِّي لأَرْجُو أَنْ تَكُونُوا نِصْفَ أَهْلِ الجَنَّةِ وذَلِكَ أَنْ الجَنَّةَ لَا يَدْخُلُهَا إلا نَفْسٌ مُسْلِمَةٌ، وما أنتم في أَهْلِ الشِّرْكِ إلا كَالشَّعْرَةِ البَيْضَاء في جِلْدِ الثَّوْرِ الأَسْوَدِ، أو كَالشَّعْرَةِ السَّوْدَاءِ في جِلْدِ الثَّوْرِ الأَحْمَرِ»: «سوگند به ذاتی که جان محمد در دست اوست، من اميدوارم که شما نصف بهشتيان باشيد؛ زيرا کسی جز مسلمان وارد بهشت نمی شود. شما نسبت به مشرکان، مانند موی سفيدی در پوست گاوی سياه هستيد؛ يا مانندِ مويی سياه در پوست گاوی سرخ موی».
عن ابن مسعود -رضي الله عنه- قال: كُنَّا مع رسولِ اللهِ -صلى الله عليه وسلم- في قُبَّةٍ نَحْوًا من أربعينَ، فقال: «أَتَرْضَونَ أَنْ تَكُونُوا رُبُعَ أَهْلِ الجَنَّةِ؟» قلنا: نعم. قال: «أَتَرْضَوْنَ أَنْ تَكُونُوا ثُلُثَ أَهْلِ الجَنَّةِ؟» قلنا: نعم، قال: «والذي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ، إنِّي لأَرْجُو أَنْ تَكُونُوا نِصْفَ أَهْلِ الجَنَّةِ وذَلِكَ أَنْ الجَنَّةَ لَا يَدْخُلُهَا إلا نَفْسٌ مُسْلِمَةٌ، وما أنتم في أَهْلِ الشِّرْكِ إلا كَالشَّعْرَةِ البَيْضَاء في جِلْدِ الثَّوْرِ الأَسْوَدِ، أو كَالشَّعْرَةِ السَّوْدَاءِ في جِلْدِ الثَّوْرِ الأَحْمَرِ».
شرح الحديث :
رسول الله صلی الله علیه وسلم به همراه حدود چهل تن از اصحابش در خیمه ی کوچکی نشسته بود که از ایشان پرسید: آیا راضی می شوید که یک چهارم بهشتیان باشید؟ و آنها گفتند: بله؛ سپس از ایشان سوال نمود: آیا راضی می شوید که یک سوم بهشتیان باشید؟ گفتند: بله؛ این بار رسول الله صلی الله علیه وسلم به پروردگارش سوگند یاد کرد و گفت: من امیدوارم که نیمی از بهشتیان شما باشید و نیمه ی دیگر آن از سایر امت ها باشد. و کسی جز مسلمان وارد بهشت نمی شود و هیچ کافری به آن وارد نمی گردد؛ و شما در برابر مشرکان سایر امت ها همچون مویی سفید در بدن گاوی سیاه یا مویی سیاه در بدن گاوی سفید هستید. این شک از طرف راوی می باشد.