شرح الحديث :

معنای حدیث: زمانی که برده رفتار خوبی با آقایش داشته باشد به این معنا که از وی در معروف اطاعت کند و حق الله متعال را با ادای واجبات و دوری از منهیات به جا آورد، در روز قیامت دو اجر و پاداش دارد. یکی از آنها اجر و پاداش وی در برابر اطاعت از آقایش و رعایت حق و حقوق او و پرداختن به اموری است که بر او واجب کرده است؛ و دیگری اجر و پاداشِ رعایت حق الله و مواردی است که بر او فرض کرده است. ابوهریره رضی الله عنه بعد از روایت حدیث، به الله سوگند یاد می کند که اگر جهاد در راه الله و حج و نیکی به مادرش نمی بود، دوست داشت در بردگی بمیرد. اما این سه عمل او را از این خواسته باز می دارد؛ چون برده بدون اجازه ی آقایش نمی تواند در جهاد شرکت کند؛ و چه بسا آقایش به دلیل نیازی که به او دارد، یا ترس از دست دادنش، او را از شرکت در جهاد باز دارد. و برده جز با اجازه ی آقایش نمی تواند حج کند؛ و چه بسا به دلیل نیازی که به وی دارد او را از حج رفتن باز دارد. و نیکی کردن به مادر و اطاعت از وی، سومین عاملی است که او را از برده زیستن بازمی دارد؛ چون در صورت بردگی اطاعت از آقایش مقدم بر اطاعت از مادرش خواهد بود و حق آقایش از حق مادرش بیشتر است؛ چون همه ی منافع او برای آقایش خواهد بود و تصرف آقایش در مورد او مطلق می باشد؛ لذا نیکی به مادر و اطاعت از وی او را از برده زیستن باز داشت.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية