شرح الحديث :

ابن عباس رضی الله عنهما روایت می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم در بین دو سجده این دعا را می خواند؛ و در این مورد تفاوتی میان نماز فرض و نفل نیست، چون نماز سراسر ذکر و قرائت قرآن می باشد. و اینکه می فرماید: «اللَّهمَّ اغْفِرْ لي» یعنی از گناهانم چشم پوشی کن و از مواخذه ی من درگذر؛ «وارْحَمْنِي» یعنی رحمت خود را شامل من بگردان که شامل چشم پوشی از گناه و عدم مواخذه می شود و فضل تو بر من را به همراه دارد که با عنایت خیر دنیا و آخرت به من همراه است. «وعافِني» یعنی به من سلامتی و عافیت در دینم از گناهان و بدی ها و شبهات و در بدنم از بیماری ها و آفت ها و در عقلم از جنون و دیوانگی نصیب بفرما؛ و بزرگترین بیماری ها، بیماری های قلب هستند که با شبهات گمراه کننده و یا شهوات مهلک همراه می باشند. «واهْدِني»؛ و هدایت دو نوع است: 1- هدایت ارشاد و راهنمایی به راه حق و صواب که این هدایت برای مسلمان و کافر می باشد چنانکه الله متعال می فرماید: «وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ» [فصلت: 17] «و اما قوم ثمود را نیز هدایت كردیم». یعنی آنها را به راه حق راهنمایی نمودیم. 2- هدایت توفیق و قبول نمودن؛ این نوع هدایت تنها برای اهل ایمان میسر می گردد؛ که در اینجا همین نوع هدایت مراد است؛ و به این معناست که: مرا به سوی حق هدایت کن و بر آن ثابت قدم بگردان. «وارزقْنِي» یعنی در دنیا به من رزق و روزی عطا کن که مرا از خلق تو بی نیاز گرداند. و به من روزی وسیعی در آخرت عنایت فرما همچون روزی که برای بندگانی آماده کردی که به ایشان نعمت دادی.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية البنغالية الصينية