شرح الحديث :

هرگاه زنی در برابر مهریه یا هدیه ای که شوهر آینده اش به نزدیکان وی می دهد یا وعده ای که شوهر می دهد، به ازدواج او در آید، اگر این موارد سه گانه و هدایا و عطایا قبل از عقد نکاح مطرح شود، همگی برای زن می باشد و دیگران در آن سهمی ندارند. هرچند به اسم نزدیکان وی باشد؛ چون نامزد وی این موارد را جز برای ازدواجی که انتظارش را دارد، نداده است؛ اما آنچه بعد از عقد نکاح از سوی شوهر این زن به نزدیکان زن مانند پدر یا برادر یا عمو یا سایر بستگانش داده می شود، در مالکیت کسی است که به او داده شده است؛ چون عقد ازدواج تمام شده است؛ و گرامی داشتن دامادهای پدر زن، امری معمول و نیک و محبوب می باشد؛ چون با این ازدواج همگی خویشاوند هم می شوند و پیوند خویشاوندی بین نزدیکان و وابستگان امری مشروع می باشد. حدیث مذکور ضعیف است و شرح آن جهت اطلاع از معنای آن می باشد.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية