البحث

عبارات مقترحة:

المجيب

كلمة (المجيب) في اللغة اسم فاعل من الفعل (أجاب يُجيب) وهو مأخوذ من...

الجبار

الجَبْرُ في اللغة عكسُ الكسرِ، وهو التسويةُ، والإجبار القهر،...

الشكور

كلمة (شكور) في اللغة صيغة مبالغة من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...

از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که می گوید: اگر کسی همسرش را بر خود حرام نماید، طلاق محسوب نمی شود. و این آیه را تلاوت نمود: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» [احزاب: 21] «بی تردید، در [رفتار و گفتار] رسول الله، سرمشق نیکویی برای تان است».

شرح الحديث :

معنای اثر مذکور این است که اگر مردی به همسرش بگوید: تو بر من حرامی یا الفاطی از این قبیل در مورد او به کار برد، تحریم مذکور به معنای طلاق نیست؛ بلکه سوگند محسوب می شود و کفاره ی سوگند به آن تعلق می گیرد. چنانکه الله متعال می فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ * قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمَانِكُمْ» [تحريم: 1 - 2] «ای پیامبر، چرا چیزی را که الله بر تو حلال کرده است، به خاطر راضی کردن همسرانت [بر خود] حرام می کنی؟ و [بدان که در همه حال، ] الله آمرزنده ی مهربان است. به راستی که الله شکستن سوگندهای تان را [با دادن کفّاره] بر شما روا داشته است». یعنی الله متعال شکستن سوگندهای تان را با ادای کفاره ی مذکور در سوره ی مائده برای شما حلال کرده است.


ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية