از جابر رضی الله عنه روایت است که درحالی رسول الله ﷺ از بازار می گذشت که مردم در دو طرف او بودند؛ بزغاله ی مرده ای ديد که گوش های کوچکی داشت. آن را برداشت و گوشَش را گرفت و فرمود: «أَيُّكُمْ يُحِبُّ أَنْ يَكُونَ هَذَا لَهُ بِدِرْهَمٍ؟»: «چه کسی دوست دارد اين بزغاله به يک درهم از او باشد؟» گفتند: آن را به مُفت هم نمی خواهيم؛ به چه کارمان می آید؟ سپس فرمود: «أَتُحِبُّونَ أَنَّهُ لَكُمْ؟»: «آيا دوست داريد مالِ شما باشد؟» گفتند: به الله سوگند، اگر زنده بود هم معيوب (و بی ارزش) بود؛ چه رسد به اينکه مرده است! آنگاه رسول الله ﷺ فرمود: «فَوَ اللَّه لَلدُّنْيَا أَهْونُ عَلى اللَّه مِنْ هذا عَلَيْكُمْ»: «به الله سوگند، دنيا نزد الله از اين مردار نزد شما، بی ارزش تر و پست تر است».
شرح الحديث :
جابر رضی الله عنه خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم در بازار از کنار بزغاله ی مرده ای گذشت که گوش های کوچکی داشت. رسول الله صلی الله علیه وسلم آن را گرفت و بلند کرد و فرمود: «کسی هست که آن را به یک درهم بخواهد؟». حاضران گفتند: ای رسول خدا، آن را مفت هم نمی خواهیم؛ فرمود: «آیا کسی از شما دوست دارد که مال او باشد؟» گفتند: نه؛ این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «دنیا نزد الله متعال از این بزغاله هم بی ارزش تر است». رسول الله صلی الله علیه وسلم قصد داشت برای اصحاب و امتش روشن کند دنیا نزد الله متعال بی ارزش تر و پست تر از این بزغاله ی کوتاه گوشِ مرده است؛ بزغاله ای که کسی به آن اهمیت نمی دهد و همه از آن روی گردانده و رغبتی به آن ندارند؛ وضعیت دنیا نسبت به آخرت چنین است و نزد الله متعال ارزش و بهایی ندارد و به اندازه ی بال پشه ای هم نمی ارزد. چنانکه در حدیث سهل بن سعد رضی الله عنه آمده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لَوْ كَانَت الدُّنْيَا تَعْدِلُ عِنْدَ اللَّه جَنَاحَ بَعُوضَةٍ، مَا سَقَى كَافراً منْها شَرْبَةَ مَاءٍ»: «اگر دنيا نزد الله به اندازه ی بال پشه ای ارزش داشت، به هيچ کافری يک جرعه آب هم در دنيا نمی داد». به روایت ترمذی. و به این ترتیب رسول الله صلی الله علیه وسلم اصحاب و امتش را تشویق می کند که دنیا را وسیله ای برای رسیدن به مراد الله متعال قرار دهند نه اینکه هدف و مقصدشان دنیا باشد که هلاکت شان در همین است.