شرح الحديث :

در روز قیامت آسوده ترین و برخوردارترین فرد از نعمت ها در دنیا را می آورند که از دوزخیان است و او را یک بار در جهنم غوطه ور می کنند تا گرما و شعله ها و سموم دوزخ را احساس کند؛ مواردی که با دیدن آنها نعمت های دنیا را از یاد می برد؛ در این هنگام الله متعال که از حال و وضع وی داناتر است، از او می پرسد که آیا هرگز خیر و خوبی را دیده است؟ آیا اصلا نعمتی داشته است؟ و او که وضعیت دوزخ را دیده و سنجیده می گوید: ای پروردگار من، به الله سوگند، خير. در مقابل کسی از اهل دنیا را می آورند که بیشترین سختی و مشقت و فقر و نیاز را در دنیا داشته است و اهل بهشت می باشد؛ و او را در بهشت غوطه می دهند؛ که در اثر آن تمام مشکلات و سختی ها و فقر و نیازمندی هایی را که در دنیا با آنها دست و پنجه نرم می کرده، از یاد می برد؛ چون لذت های وصف نشدنی را می بیند که در انتظارش می باشند؛ در این هنگام الله متعال که به حال و وضع وی داناتر است از او می پرسد: ای فرزند آدم؛ آيا هرگز رنج و فقری ديده ای؟ آيا هرگز سختی ای بر تو گذشته است؟ و او در پاسخ می گوید: نه به الله سوگند؛ هرگز رنج و سختی و فقری بر من نگذشته است.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية