شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم کعب بن عجره رضی الله عنه را در حدیبیه و درحال احرام می بیند که در اثر بیماری، شپش ها از سر به صورتش می ریزد؛ بنابراین دلش به حال او می سوزد و می فرماید: «گمان نمی کردم چنین دچار مشکل شده ای». سپس از او سوال می کند: «آيا می توانی گوسفندی پيدا کنی؟» که پاسخ کعب منفی است. بنابراین الله متعال این آیه را نازل می کند: «فَمَنْ كَانَ مِنْكُم مَرِيضَاً أوْ به أذَىً مِنْ رَأسِه فَفِدْية مِنْ صِيَامٍ أوْ صَدَقَةٍ أوْ نُسُكٍ» [بقره: 196] «و اگر کسی از شما بیمار بود و یا ناراحتی ای در سر داشت [که ناچار بود به سبب آن، در حال احرام سر خود را بتراشد، ] فدیه بدهد؛ از [قبیل: سه روز] روزه یا صدقه [= اِطعام شش تهی دستِ حرم] یا قربانی کردن گوسفندی [که میان تهیدستانِ حرم تقسیم شود]». در این هنگام رسول الله صلی الله علیه وسلم او را در بین روزه گرفتن سه روز یا غذا دادن به شش فقیر - به هریک از آنها به اندازه ی نصف صاع گندم یا هر غذای دیگری - اختیار می دهد و این کفاره ی تراشیدن سرش می باشد که در حال احرام ناچار به تراشیدن آن شده بود. و در روایت دیگری آمده که او را در بین یکی از این سه مورد مختار نمود.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية