الشاكر
كلمة (شاكر) في اللغة اسم فاعل من الشُّكر، وهو الثناء، ويأتي...
از عَدِی بن عميره کندی رضی الله عنه روایت است که رسول الله ﷺ فرمودند: «مَن اسْتَعْمَلْنَاهُ مِنْكُمْ عَلَى عَمَلٍ، فَكَتَمَنَا مِخْيَطًا فَمَا فَوْقَه، كَانَ غُلُولاً يَأْتِي بِهِ يوْم الْقِيامَةِ»: «کسی که او را بر کاری (مانند جمع آوری زکات) بگماريم و او سوزنی يا کمتر از آن را از ما پنهان کند، خيانت به شمار می رود و روز قيامت آن را با خود می آورد». مردِ سياهی از انصار برخاست - گويا اينک به او نگاه می کنم - و گفت: ای رسول خدا، مأموريتی را که به من داده ايد، پس بگيريد. رسول الله ﷺ فرمود: «وَمَا لَكَ؟»: «تو را چه شده؟» پاسخ داد: از شما شنيدم که چنين و چنان فرموديد. فرمود: «وَأَنَا أَقُولُهُ الآن: من اسْتعْملْنَاهُ عَلَى عملٍ فلْيجِيء بقَلِيلهِ وَكِثيرِه، فمَا أُوتِي مِنْهُ أَخَذَ ومَا نُهِى عَنْهُ انْتَهَى»: «الآن هم همين را می گويم: هر که او را بر کاری گماشتيم، بايد کم و زيادِ آن را تحويل دهد؛ و هر آنچه از آن به او داده شد، بپذيرد و از هرچه منع شد، دوری نمايد».
شرح الحديث :
هریک از شما را که عهده دار کاری مانند جمع آوری اموال زکات یا غنایم یا هر مورد دیگری نمودیم و او سوزن یا چیز کوچک تری از آن را پنهان کند و تحویل ندهد، خیانت محسوب می شود و روز قیامت با آن می آید؛ وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم این مساله را بیان داشت، مردی از انصار که از طرف رسول الله صلی الله علیه وسلم مکلف به کاری شده بود، برخاست و برای عدم انجام آن اجازه گرفت؛ پس رسول الله صلی الله علیه وسلم به او فرمود: تو را چه شده است؟ وی گفت: از شما شنیدم که در این زمینه چنین و چنان می گویید. و رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: هم اکنون نیز چنان می گویم؛ هرکس او را بر کاری گماشتيم، بايد کم و زيادِ آن را تحويل دهد؛ و هر آنچه از آن به او داده شد، بپذيرد و از هرچه منع شد و حق او نبود، دوری نموده و از گرفتن آن خودداری کند.