شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم در هر صبح و شام این دعا را می خواند و بر خواندن آن حریص بود و هرگز آن را ترک نمی کرد؛ زیرا دربردارنده ی معانی بزرگ و والایی می باشد. در این دعا از الله متعال عافیت در دین خواسته می شود؛ مقصود از عافیت، سلامت ماندن دین انسان از گناهان و مخالفت ها و بدعت ها می باشد؛ و اینکه می فرماید: «دُنْيَايَ وَأَهْلِي وَمَالِي» یعنی از تو سلامت ماندن دنیایم از مصیبت ها و بدی ها و سلامت ماندن خانواده ام از زندگی سخت و دشوار و بیماری ها و رنج ها و مشغول شدن آنها به طلب چیزهای بی ارزش و سالم ماندن مال از آفات و شبهات و موارد حرام می باشد. «اسْتُرْ عَوْرَاتِي وَآمِنْ رَوْعَاتِي» یعنی گناهان و عیب هایی را که از آشکار شدن شان شرم می کنم، بپوشان و از ترس و هراسی که مرا دربرگیرد، در امان داشته و به سلامت بدار؛ «وَاحْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ، وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمِينِي، وَعَنْ شِمَالِي، وَمِنْ فَوْقِي» یعنی نزول بلا و مصیبت از جهات ششگانه را از من دور کن، چنانکه شر و بدی از هیچ سویی متوجه من نشود. «وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي» یعنی به عظمت و بزرگی تو پناه می آورم که ناگهان از زیر پایم ربوده شوم.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية البنغالية الصينية