شرح الحديث :

رسول الله صلی الله علیه وسلم به حصین رضی الله عنه این دعا را می آموزد که بر اهمیت آن دلالت دارد؛ به وی امر می کند که بگوید: «اللَّهُمَّ ألْهِمْني رُشْدِي»؛ و رشد عبارت است از کمال هدایت و صلاح؛ الله متعال آن را به هرکس عطا کند، به او توفیق هر خیر و خوبی و دوری از هر گناه و معصیت و نافرمانی را داده است. چنانکه الله متعال می فرماید: «وَلَكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ وَزَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَكَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْيَانَ أُولَئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ» [حجرات: 7] «ولى الله ایمان را محبوب شما نمود و آن را در دل های تان بیاراست [تا اسلام بیاورید] و کفر و نافرمانى و سرکشی را در نظرتان ناخوشایند گرداند. آنان [كه آراسته به این اوصافند] پویندگانِ راه هدایت و کمالند». و رسول الله صلی الله علیه وسلم به وی امر می کند که در دعایش بگوید: «وأعِذْنِي مِنْ شَرِّ نَفْسي»؛ چون وقتی الله متعال به بنده توفیق رشد و بالندگی دهد، نفس وی او را از عمل خیر باز می دارد و آن را برای او دوست ندارد؛ بنابراین رسول الله صلی الله علیه وسلم وی را دستور می دهد تا از شر نفس به الله پناه ببرد تا از اطاعت پروردگارش لذت ببرد و با قلبی آرام و سینه ای گشاده به اعمال خیر و خوب روی بیاورد.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية