شرح حديث İnsanlara haksız yere dünyada azâb edenlere Allah, mutlaka azâb eder

Hişâm b. Hakîm b. Hizâm -radıyallahu anh-'den rivayet edildiğine göre kendisi, Şam'da, başlarına zeytinyağı döküldükten sonra güneş altında beklemeye mahkûm edilmiş çiftçilere rastladı. Bu ne haldir? Diye sordu. Arazi vergisi (haraç) yüzünden bir rivâyette ise baş vergisi (cizye) yüzünden cezalandırılıyorlar, denildi. Bunun üzerine Hişâm: Andolsun ki ben, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in: "İnsanlara haksız yere dünyada azâb edenlere Allah, mutlaka azâb eder" buyurduğunu işittim dedi ve emîr'in huzuruna çıkıp durumu ona arz etti.Emir de çiftçilerin serbest bırakılmalarını emretti.

شرح الحديث :

Hişâm b. Hakîm b. Hizâm -radıyallahu anhumâ- Arap olmayan çiftçilerin yanından geçti.Ve onlar güneş onları yakması için altında bekletiliyorlardı.Daha fazla eziyet görmeleri için başlarından aşağı yağ dökülmüştü.Çünkü güneşin sıcaklığıyla beraber yağın sıcaklığıda artar.Hişâm -radıyallahu anh- eziyet görmelerinin sebebini sordu onlarda cevap verdiler ve çalıştırdıkları arazilerin vergilerini vermediklerin için olduğunu söylediler.Başka bir rivayette: Vermeleri gereken Cizyeyi ödemedikleribden dolayı eziyet gördükleri şeklindedir.Hişâm -radıyallahu anh- bu zayıf insanlara karşı yapılan işkenceyi görünce: Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in yaptıklarına karşılık olarak"İnsanlara haksız yere dünyada azâb edenlere Allah, mutlaka azâb eder" buyurduğunu işittim dedi.Sonra da o sözünü söyledikten sonra: Emirin yanına girdi ve ona Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'den işittiği şeyi haber verdi.Emirin yaptığı şeyde onları bırakmak olmuştur.Ancak bu hata yapanı engellenmesi ve şerrinin durdurulması için cezalandırılmayacağı ve acı çektirilmeyeceği manasına gelmez.Bilakis yasaklanan şey alışılmışın üzerinde cezalandırılmasıdır.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية الأردية الأندونيسية البوسنية البنغالية الصينية الفارسية

معاينة

رمضانُ شهرُ الانتصاراتِ الإسلاميةِ العظيمةِ، والفتوحاتِ الخالدةِ في قديمِ التاريخِ وحديثِهِ.
ومنْ أعظمِ تلكَ الفتوحاتِ: فتحُ مكةَ، وكان في العشرينَ من شهرِ رمضانَ في العامِ الثامنِ منَ الهجرةِ المُشَرّفةِ.
فِي هذهِ الغزوةِ دخلَ رسولُ اللهِ صلّى اللهُ عليهِ وسلمَ مكةَ في جيشٍ قِوامُه عشرةُ آلافِ مقاتلٍ، على إثْرِ نقضِ قريشٍ للعهدِ الذي أُبرمَ بينها وبينَهُ في صُلحِ الحُدَيْبِيَةِ، وبعدَ دخولِهِ مكةَ أخذَ صلىَ اللهُ عليهِ وسلمَ يطوفُ بالكعبةِ المُشرفةِ، ويَطعنُ الأصنامَ التي كانتْ حولَها بقَوسٍ في يدِهِ، وهوَ يُرددُ: «جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا» (81)الإسراء، وأمرَ بتلكَ الأصنامِ فكُسِرَتْ، ولما رأى الرسولُ صناديدَ قريشٍ وقدْ طأطأوا رؤوسَهمْ ذُلاً وانكساراً سألهُم " ما تظنونَ أني فاعلٌ بكُم؟" قالوا: "خيراً، أخٌ كريمٌ وابنُ أخٍ كريمٍ"، فأعلنَ جوهرَ الرسالةِ المحمديةِ، رسالةِ الرأفةِ والرحمةِ، والعفوِ عندَ المَقدُرَةِ، بقولِه:" اليومَ أقولُ لكمْ ما قالَ أخِي يوسفُ من قبلُ: "لا تثريبَ عليكمْ اليومَ يغفرُ اللهُ لكمْ، وهو أرحمُ الراحمينْ، اذهبوا فأنتمُ الطُلَقَاءُ".

الخالق

الأول

الرءوف

شرح الحديث :

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

عبارات مقترحة:

الخالق

الأول

الرءوف

شرح الحديث :

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية