شرح الحديث :

حدیث مذکور بیانگر ضرورت ستره گذاشتن در نماز می باشد؛ اینکه هرکس قصد نماز خواندن دارد، ستره ای قرار داده و به سوی آن نماز بخواند؛ و اگر چیزی نیافت، عصایی را در برابر خود نصب کند و اگر عصایی هم نیافت، خطی بر روی زمین بکشد تا ستره ی وی باشد. و با اینکار هرکس از جلوی او عبور کند، ضرری متوجه نمازش نمی کند. و این در صورتی است که نمازگزار امام باشد و یا به تنهایی نماز بخواند؛ اما ماموم یا مقتدی نیازی به ستره ندارد، چراکه ستره ی امام، ستره ی ماموم می باشد. و رسول الله صلی الله علیه وسلم به سوی ستره نماز می خواند و اصحاب به ایشان اقتدا می کردند و هریک برای خود ستره ای قرار نمی دادند؛ و همه ی آنها اتفاق داشتند که پشت سر رسول الله صلی الله علیه وسلم به سوی ستره نماز می خوانند؛ و عبور کردن کسی از جلوی آنها اشکالی در نمازشان وارد نمی کند. در صحیح بخاری (493) و صحیح مسلم (504) از ابن عباس روایت است که می گوید: «رسول الله صلی الله علیه وسلم با مردم درحال نماز بود که سوار بر ماده الاغی از جلوی بخشی از صف نماز عبور کردم و هیچکس این کار مرا انکار نکرد». مانعی برای عمل به حدیث ابوهریره وجود ندارد چون تعارضی با احادیث صحیح ندارد و ضعف آن شدید نیست.

ترجمة هذا الحديث متوفرة باللغات التالية

العربية الإنجليزية الفرنسية الإسبانية التركية الأردية الأندونيسية البوسنية الروسية البنغالية الصينية