القيوم
كلمةُ (القَيُّوم) في اللغة صيغةُ مبالغة من القِيام، على وزنِ...
از جمیل بن زید روایت است که می گوید: با پیرمردی از انصار همراه شدم که به وی کعب بن زید یا زید بن کعب گفته می شد. وی برای من روایت کرد که رسول الله صلی الله علیه وسلم با زنی از بنی غِفار ازدواج کرد؛ زمانی که بر او وارد شد و لباسش را درآورد و بر بستر قرار گرفت، مقداری پیسی در قسمت پهلوی او دید؛ بنابراین از بستر فاصله گرفت و سپس فرمود: «خُذِي عَلَيْكِ ثِيَابَكِ»: «لباست را بپوش». و از مهریه ای که به او داده بود چیزی نگرفت.
شرح الحديث :
در این حدیث آمده که رسول الله صلی الله علیه وسلم با زنی از قبیله ی غفار ازدواج می کند، زمانی که بر او وارد می شود، سفیدی را در پهلوی او می بیند؛ این سفیدی همان بیماری پیسی می باشد. بنابراین از وی دوری کرده و با گفتن این جمله که نزد خانواده ات بازگرد، از او جدا می شود. این جمله کنایه از طلاق است. و چیزی از مهری که به او داده بود، نمی گیرد. اما حدیث ضعیف است و شرح آن فقط جهت درک روایت ذکر شد.