الحي
كلمة (الحَيِّ) في اللغة صفةٌ مشبَّهة للموصوف بالحياة، وهي ضد...
از عايشه رضی الله عنها روایت است که می گويد: ابوبکر صديق رضی الله عنه غلامی داشت که - با دستور و رضايت ابوبکر - کار می کرد و بخشی از درآمدِ روزانه اش را برای ابوبکر می آورد و ابوبکر از آن می خورد - و باقیمانده ی اين درآمد برای خودِ غلام بود.- روزی چيزی آورد و ابوبکر رضی الله عنه از آن خورد. غلام به ابوبکر گفت: آيا می دانی اين چيست؟ ابوبکر پرسيد: چيست؟ پاسخ داد: من در جاهليت برای شخصی پيشگويی کردم؛ البته کهانت و پيشگويی را خوب ياد نداشتم، بلکه او را فريب دادم. - امروز - مرا ديد و اين را که از آن خوردی، به من داد. پس ابوبکر انگشت در دهان فرو برد و هرچه خورده بود، بالا آورد.
شرح الحديث :
ابوبکر صدیق رضی الله عنه به غلام مذکور اجازه داده بود که در برابر پرداخت روزانه مبلغی معین کار کند و باقیمانده ی آن را برای خود بردارد؛ در روزی از روزها برای ابوبکر غذایی را می آورد و ابوبکر از آن می خورد؛ آنگاه به ابوبکر می گوید: آیا می دانی این چیست؟ ابوبکر می گوید: چیست؟ غلام می گوید: این دستمزد پیشگویی بود که در جاهلیت انجام داده بودم؛ با اینکه پیشگویی را خوب بلد نبودم و با فریب این کار را انجام می دادم؛ کسی که او را به این صورت فریب می دادم، امروز مرا دید و این غذا را در عوض پیشگویی آن زمان به من داد. عوض و دستمزد کهانت و پیشگویی حرام است. فرقی نمی کند کاهن و پیشگو این کار را خوب بلد باشد یا این کار را به خوبی انجام ندهد؛ چون رسول الله صلی الله علیه وسلم از دستمزد کاهن و پیشگو نهی کرده است. چنانکه در بخاری و مسلم روایت شده است. وقتی غلام مذکور این مساله را با ابوبکر در میان می گذارد، ابوبکر صدیق رضی الله عنه دستش را در حلق خود فرو برده و آنچه خورده استفراغ می کند و از شکمش خالی می کند تا با مال حرام تغذیه نکرده باشد. چراکه دستمزد گرفتن در برابر کاری حرام، حرام است.