الوارث
كلمة (الوراث) في اللغة اسم فاعل من الفعل (وَرِثَ يَرِثُ)، وهو من...
Prenosi se od Enesa, radijallahu 'anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, radio hidžamu, (liječenje puštanjem krvi), potom je klanjao a nije abdestio, i nije ništa drugo oprao osim mjesta gdje je izašla krv."
U ovom hadisu spominje se da hidžama (liječenje puštanjem krvi) ne kvari abdest, bez obzira da li izišla mala ili velika količina krvi. Ovaj hadis, i pored toga što je slab, potvrđuje činjenica da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, oporučio svome ummetu hidžamu u mnogim hadisima, a isto tako i on sam ju je praktikovao, kao što je to potvrđeno u dva Sahiha i drugim zbirkama hadisa. Također, potvrđeno je da su i ashabi, radijallahu 'anhum, činili hidžamu. Pored svega spomenutog, ni u jednom od tih hadisa nije izrečena naredba o abdestu nakon hidžame, što ukazuje da je čistoća na snazi i nakon nje, jer to je pravilo, a to pravilo ostaje na snazi osim u slučaju da postoji šerijatski dokaz koji ukazuje da izlazak krvi iz tijela, mimo polnog organa i analnog otvora, kvar abdest. Hidžami se, u ovom propisu, pridodaje sve što izlazi iz tijela, mimo onog što iziđe iz polnog organa i analnog otvora, poput vađenja krvi iglom iz vene, ili njenog izlaska tokom neke operacije ili vađenja krvi zbog čišćenja, kao što se to čini pri dijalizi. "I nije ništa drugo oprao osim mjesta gdje je izašla krv", tj. Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, nakon hidžame prao je samo mjesto na tijelu gdje se vršio proces hidžame, kako bi uklonio tragove krvi. Kao zaključak može se reći: Ono što izlazi iz tijela, mimo polnog organa i analnog otvora, ne kvari abdest, bilo da se radi o krvi ili nečemu drugom, i bez obzira da li bilo u velikim ili malim količinama, i bilo da je putem hidžame ili na neki drugi način, ciljano ili ne, i tako se postupa, jer čovjek nije zadužen nečim (u ovom slučaju uzimanjem novog abdesta) ako za to nema šerijatskog dokaza.