العفو
كلمة (عفو) في اللغة صيغة مبالغة على وزن (فعول) وتعني الاتصاف بصفة...
Muâz b. Enes el–Cühenî -radıyallahu anh-'den rivayet edildiğine göre Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-, cuma günü imam hutbe okurken dizleri dikip oturmayı yasaklamıştır.
Ebu Davud’un bir önceki hadisten sonra işaret ettiği gibi bu hadis nesh edilmiş bir hadistir. Muâz b. Enes -radıyallahu anh- Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-’in, cuma günü imam hutbe okurken dizleri dikip oturmayı yasakladığını haber vermiştir. el-Hibvetu: İnsanın dizlerini dikerek kendisini kayış ya da sarık ve benzeri şeylerle o hal üzerinde bağlayıp oturmasıdır. Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- cuma günü imam hutbe verirken iki sebepten dolayı bunu yasaklamıştır. Birincisi: Bu oturuş kişinin uykuyu getirip, hutbeyi dinlediği esnada uyumasına sebebiyet vereceğinden dolayı yasaklanmış olabilir. İkincisi: Avret yerlerinin açılma ihtimali olduğu için yasaklanmıştır. Çünkü Araplar genellikle tek elbise giyiyorlardı. Kişi ayaklarını dikerek oturduğunda avreti gözükür. O yüzden yasak mutlak olarak gelmiştir. Sahih Müslim’de geldiği gibi, “Tek elbiseyle ayakları dikerek oturmak fercin görünmesine sebep olur.” Nevevî –rahimehullah- şöyle demiştir: Bu oturuş Arapların toplantılarında genel oturma şekliydi. Şayet avreti gözükecek olursa bu haramdır. Ancak açılmayacağından emin olursa bir sıkıntı yoktur. Çünkü yasak makul bir sebepten dolayı ise ve bu sebep ortadan kalkarsa o zaman yasak da ortadan kalkar. Buharî ve Müslim'de Abbad b.Temim’in amcasından rivayet edilen hadiste, Allah Rasûlü –sallallahu aleyhi ve sellem-’i mescidde bir ayağını diğerinin üzerine atarak uzanmış bir şekilde görmüştür. Sahih Müslim Nevevî Şerhi (14/77), Riyazu’s-Salihin Şerhi (6/449).