البصير
(البصير): اسمٌ من أسماء الله الحسنى، يدل على إثباتِ صفة...
از ام عماره انصاری رضی الله عنها روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم به خانه ی وی رفت و ام عماره برای ایشان غذا آورد. رسول الله ﷺ به او فرمود: «كُلِي»: «بخور». و ام عماره گفت: من روزه هستم. رسول الله ﷺ فرمود: «إنَّ الصَائِمَ تُصَلِّي عَلَيْهِ المَلاَئِكَةُ إِذَا أُكِلَ عِنْدَهُ حَتَّى يَفْرَغُوا»: «ملائکه بر روزه داری که نزد او چيزی می خورند، تا زمانی که از خوردن فارغ شوند، درود می فرستند». و چه بسا فرمود: «حَتَّى يَشْبَعُوا»: «تا کسانی که غذا می خورند سير شوند».
از ام عماره رضی الله عنها روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم نزد او رفته و ام عماره برای ایشان غذا آورده و رسول الله صلی الله علیه وسلم به او فرموده است: «بخور». و ام عماره در پاسخ گفته است: من روزه دارم. و رسول الله صلی الله علیه وسلم - جهت تشویق به اتمام روزه اش، فرموده است: «بر روزه داری که نزد او چيزی می خورند»؛ یعنی: نزدش چیزی بخورند و او دلش آن غذا را بخواهد و روزه بر او فشار آورد. «ملائکه درود می فرستند»؛ یعنی: بجای سختی ناشی از خوردن، برای او درخواست آمرزش می کنند. اما اینکه می فرماید: «تا اینکه فارغ شوند»؛ یعنی: تا گروهی که مشغول خوردن هستند، از خوردن فارغ شوند. زیرا وجود غذا، میل و شهوت فرد را برای خوردن زیاد می کند. لذا آنگاه که میلش را سرکوب نموده و برای اجرای فرمان الله، نزدیکی به الله و کسب رضایت الله، خود را از خوردن باز دارد، ملائکه از اینکه نفسش را جهت طاعت پروردگارش سرکوب می کند، شگفت زده شده و برایش درخواست آمرزش می کنند. این حدیث هم روزه فرض و هم نفل را شامل می شود. اما از آنجا که این روایت ضعیف است، بدان استناد نمی شود.