الشرك
از ابراهیم نخعی روایت است که می گوید: گفتن این جمله مکروه است: به الله و تو پناه می برم. اما گفتن این جمله به این صورت جایز است: به الله و سپس به تو پناه می برم. و می گوید: درست این است که گفته شود: اگر الله و سپس فلانی نبود؛ و نباید گفت: اگر الله و فلانی نبودند.
عن إبراهيم النخعي: "أنه يكره أن يقول: أعوذ بالله وبك، ويجوز أن يقول: بالله ثم بك، قال: ويقول: لولا الله ثم فلان، ولا تقولوا ولولا الله وفلان".
شرح الحديث :
ابراهیم نخعی رحمه الله از تابعین است؛ وی معتقد به تحریمِ عطفِ پناه بردن به مخلوق بر پناه بردن به خالق به وسیله ی «واو» می باشد. چون اقتضای «واو» مشارکت بین عطف شده ها است. و این منجر به شرک ورزیدن به الله از نوع شرک اصغر می شود؛ و در نتیجه منفعتی به فعل الله و غیرالله تعلق می گیرد. مثال آن این سخن است: اگر الله و فلانی نبودند، شفا نمی یافتم؛ با اینکه حدیث ضعیف است اما نهی وارده بر مبنای قیاس به حدیث حذیفه از رسول الله صلی الله علیه وسلم صحیح است؛ آنجا که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لا تَقُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ وَشَاءَ فُلاَنٌ؛ وَلكِنْ قُولُوا: مَا شَاءَ اللهُ، ثُمَّ شَاءَ فُلاَنٌ»: «نگوييد: آنچه الله بخواهد و فلانی بخواهد؛ بلکه بگوييد: آنچه الله بخواهد، سپس فلانی بخواهد».