القهار
كلمة (القهّار) في اللغة صيغة مبالغة من القهر، ومعناه الإجبار،...
អាលីហ្វ ឡាម មីម រ៉។ នោះគឺជាអាយ៉ាត់ៗនៃគម្ពីរ(គួរអាន) និងអ្វីដែលត្រូវបានគេបញ្ចុះឱ្យអ្នកពីម្ចាស់របស់អ្នកដ៏ពិតប្រាកដ ប៉ុន្ដែមនុស្សលោកភាគច្រើនមិនជឿឡើយ។
អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលបានលើកមេឃជាច្រើនជាន់ ដោយ គ្មានសសរដែលពួកអ្នកមើលឃើញវា។ បន្ទាប់មកទ្រង់នៅលើ អារ៉ស្ហ ហើយទ្រង់បានបញ្ជាព្រះអាទិត្យ និងព្រះច័ន្ទទាំងនោះឱ្យដើរ តាមគន្លងរហូតដល់ពេលវេលាដែលបានកំណត់។ ទ្រង់ជាអ្នករៀបចំ គ្រប់កិច្ចការ ដោយទ្រង់បញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់នូវភស្ដុតាងទាំងឡាយ សង្ឃឹមថាពួកអ្នកជឿជាក់ថានឹងបានជួបម្ចាស់របស់ពួកអ្នក។
ហើយទ្រង់ជាម្ចាស់ដែលបានពង្រាបផែនដី ហើយទ្រង់បាន បង្កើតភ្នំជាច្រើន(ជាលំនឹង) និងទនេ្លជាច្រើននៅលើវា(ផែនដី) ហើយទ្រង់ក៏បានបង្កើតនៅលើវានូវរាល់ផលានុផលទាំងអស់ឱ្យ មានជាគូៗ ទ្រង់ធ្វើឱ្យពេលយប់គ្របដណ្ដប់ពេលថ្ងៃ។ ពិតប្រាកដ ណាស់ ទាំងអស់នោះគឺជាភស្ដុតាងៗសម្រាប់ក្រុមដែលចេះ ពិចារណា។
ហើយនៅលើផែនដី មានតំបន់ជាប់ៗគ្នា និងមានចំការជា ច្រើនដូចជាទំពាំងបាយជូរ និងដំណាំ និងល្មើ ដោយមានខ្នែងនិងគ្មាន ខ្នែងដែលត្រូវបានគេស្រោចស្រពនឹងទឹកតែមួយ តែយើងផ្ដល់គុណ ភាពខុសគ្នាពីមួយទៅមួយក្នុងការបរិភោគ។ ពិតប្រាកដណាស់ ទាំង អស់នោះគឺជាភស្ដុតាងសម្រាប់ក្រុមដែលចេះគិតពិចារណា។
ហើយប្រសិនបើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ឆ្ងល់(ក្នុងការបដិសេធ របស់ពួកគេចំពោះអ្នក) គឺគួរតែមានការងឿងឆ្ងល់ទៅចំពោះពាក្យ សំដីរបស់ពួកគេដែលនិយាយថាៈ តើនៅពេលដែលពួកយើងក្លាយ ជាដីហើយនោះ ពួកយើងពិតជានឹងកើតឡើងជាថ្មីម្ដងទៀតឬ? ពួក ទាំងនោះហើយគឺជាពួកដែលបានប្រឆាំងនឹងម្ចាស់របស់ពួកគេ ហើយពួកទាំងនោះត្រូវបានគេចងច្រវ៉ាក់នៅលើករបស់ពួកគេ ហើយពួកទាំងនោះគឺជាពួកនរក ដោយពួកគេស្ថិតនៅក្នុងនោះជា អមតៈ។
ហើយពួកគេសុំអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ឱ្យផ្ដល់នូវប្រការអាក្រក់ ភ្លាមៗមុននឹងប្រការល្អមកដល់ ហើយតាមការពិតរឿងរ៉ាវបែប នេះបានកើតឡើងជាច្រើនដងមកហើយមុនពួកគេ។ ហើយជាការ ពិតណាស់ ម្ចាស់របស់អ្នកគឺពោរពេញទៅដោយសេចក្ដីអនុគ្រោះ ចំពោះមនុស្សលោកលើការបំពានរបស់ពួកគេ។ ហើយពិតប្រាកដ ណាស់ ម្ចាស់របស់អ្នកគឺដាក់ទណ្ឌកម្មធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។
ហើយពួកដែលបានប្រឆាំងនិយាយថាៈ ហេតុអ្វីបានជាគេ មិនបានបញ្ចុះឱ្យគេ(មូហាំម៉ាត់)នូវមុជីហ្សាត់ពីម្ចាស់របស់គេ? តាមពិតអ្នកគ្រាន់តែជាអ្នកដាស់តឿនព្រមានប៉ុណ្ណោះ។ ហើយ រាល់ៗក្រុមតែងតែមានអ្នកចង្អុលបង្ហាញ។
អល់ឡោះដឹងនូវអ្វីដែលស្ដ្រីទាំងអស់មានគភ៌ហើយអ្វីដែល ស្បូនកើតមិនគ្រប់ខែ(ឬរលូត) និងកើតលើសខែ។ ហើយអ្វីៗទាំង អស់ទ្រង់មានការកំណត់រួចជាសេ្រច។
ទ្រង់ជាម្ចាស់ដែលដឹងពីភាពអាថ៌កំបាំងនិងភាពលាតត្រដាង (ហើយទ្រង់ជាម្ចាស់)ដ៏មហិមា មហាឧត្ដុង្គឧត្ដម។
គឺ(អល់ឡោះដឹង)ដូចតែគ្នាទេចំពោះអ្នកដែលបាន និយាយខ្សឹប និងអ្នកដែលបាននិយាយខ្លាំង ហើយនិងអ្នកដែល លាក់បាំង(ទង្វើ)នៅពេលយប់ និងបើកចំហនៅពេលថ្ងៃក្នុង ចំណោមពួកអ្នក។
សម្រាប់គេ(មនុស្ស)មានអ្នកនៅឃ្លាំមើល(ម៉ាឡាអី-កាត់)នៅពីមុខគេ និងពីក្រោយគេដែលពួកគេនៅការពារគេ (មនុស្ស)តាមបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះ។ ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះនឹងមិនផ្លាស់ប្ដូរនូវអ្វីដែលមាននៅក្នុងក្រុមណាមួយ ឡើយ លុះត្រាតែពួកគេផ្លាស់ប្ដូរនូវអ្វីនោះដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់។ ហើយនៅពេលដែលអល់ឡោះចង់ដាក់ទណ្ឌកម្មទៅលើក្រុមណា មួយ គឺគ្មានអ្នកណាអាចរារាំងវាបានឡើយ។ ហើយពួកគេក៏គ្មាន អ្នកគាំពារណាក្រៅពីទ្រង់ដែរ។
ទ្រង់ជាម្ចាស់ដែលបង្ហាញឱ្យពួកអ្នកឃើញផេ្លកបន្ទោរ ដោយមានការភ័យខ្លាច និងមានសង្ឃឹម(ថានឹងមានទឹកភ្លៀង) ហើយទ្រង់បង្កើតឱ្យមានដុំពពកជាច្រើន(ក្លាយជាទឹកភ្លៀង)។
ហើយផ្គរលាន់និងម៉ាឡាអ៊ីកាត់លើកតម្កើង(អល់ឡោះ) ជាមួយនឹងការកោតសរសើរចំពោះទ្រង់ ដោយសារតែការកោត ខ្លាចចំពោះទ្រង់។ ហើយទ្រង់បញ្ជូនរន្ទះជាច្រើន រួចទ្រង់ក៏ធ្វើឱ្យ រងគ្រោះដោយសារវាចំពោះនរណាដែលទ្រង់មានចេតនា ដោយ ពួកគេ(ពួកគ្មានជំនឿ)ឈ្លោះប្រកែកគ្នាពីរឿងអល់ឡោះ ហើយ ទ្រង់ជាអ្នកធ្វើទារុណកម្មដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុត។
ការបួងសួងដ៏ពិតប្រាកដនោះ គឺចំពោះអល់ឡោះតែមួយ គត់។ ហើយព្រះនានាដែលពួកគេបួងសួងក្រៅពីអល់ឡោះនោះ ព្រះទាំងនោះមិនអាចឆ្លើយតបអ្វីចំពោះពួកគេឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ វាប្រៀបដូចជាអ្នកដែលលាបាតដៃទាំងពីររបស់គេទៅរកទឹក ដើម្បី យកទឹកមកដាក់ក្នុងមាត់របស់គេប៉ុណ្ណោះ តែគេមិនអាចយកទឹក នោះមកដល់មាត់របស់គេបានឡើយ។ ហើយការបួងសួងរបស់ពួក ដែលគ្មានជំនឿនោះគ្មានអ្វីក្រៅពីភាពវងេ្វងឡើយ។
ហើយអ្នកដែលនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដីស៊ូជូត ចំពោះអល់ឡោះតែមួយគត់ដោយការស្ម័គ្រចិត្ដ ឬមិនស្ម័គ្រចិត្ដ ហើយស្រមោលរបស់ពួកគេនៅពេលព្រឹក និងពេលល្ងាច(ក៏ស៊ូជូត ដែរ)។
ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ តើអ្នកណាជាម្ចាស់នៃ មេឃច្រើនជាន់ និងផែនដីនោះ? ចូរអ្នកពោលថាៈ គឺអល់ឡោះ។ ចូរអ្នកពោលថាៈ តើពួកអ្នកបានយកម្ចាស់ក្រៅពីទ្រង់ធ្វើជាអ្នកគាំ-ពារដែលព្រះទាំងនោះគ្មានលទ្ធភាពចំពោះខ្លួនឯងក្នុងការផ្ដល់ផល ប្រយោជន៍ ឬផ្ដល់គ្រោះថ្នាក់នោះឬ? ចូរអ្នកពោលថាៈ តើអ្នកដែល ងងឹតភ្នែក និងអ្នកដែលមើលឃើញស្មើគ្នាដែរឬទេ? ឬមួយភាព ងងឹត និងភាពមានពន្លឺស្មើគ្នា? ឬមួយក៏ពួកគេបានយកព្រះនានាមក ធ្វើជាដៃគូជាមួយអល់ឡោះដែលថា ព្រះទាំងនោះបានបង្កើតអ្វីៗ ដូចនឹងការបងើ្កតរបស់ទ្រង់ដែរ រហូតដល់ការបង្កើត(ទាំងពីរ)បាន ធ្វើឱ្យភ័ន្ដច្រឡំចំពោះពួកគេឬ? ចូរអ្នកពោលថាៈ អល់ឡោះគឺជា អ្នកបង្កើតនូវអ្វីៗទាំងអស់ ហើយទ្រង់ជាម្ចាស់តែមួយគត់ដែល មហាខ្លាំងពូកែ។
ទ្រង់បានបញ្ចុះទឹកភ្លៀងពីលើមេឃ ហើយជ្រលងនានា បានហូរទៅតាមគន្លងរបស់វា ដោយការហូរនោះបាននាំមកនូវពពុះ រីកខ្ពស់ជាច្រើន។ ហើយអ្វីៗដែលគេយកទៅដុតវានៅក្នុងភ្លើង ដើម្បីចម្រាញ់ជាគ្រឿងអលង្កា ឬរបស់ប្រើប្រាស់ក៏មានពពុះដូច គ្នាដែរ។ ដូច្នោះដែរអល់ឡោះប្រៀបធៀបរឿងពិត និងរឿងមិន ពិត។ ចំណែកឯពពុះគឺនឹងត្រូវរលាយបាត់។ ហើយចំណែកឯអ្វីដែល មានប្រយោជន៍ដល់មនុស្សលោក វានឹងស្ថិតនៅលើផែនដី។ ដូច្នោះ ដែរ អល់ឡោះលើកឧទាហរណ៍ផេ្សងៗជាច្រើនទៀត។
សម្រាប់បណ្ដាអ្នកដែលបានឆ្លើយតបនឹងម្ចាស់របស់ពួក គេ(ជឿលើអល់ឡោះនិងអ្នកនាំសារ)គឺទទួលបានផលល្អ(ចូលឋានសួគ៌)។ រីឯពួកដែលមិនបានឆ្លើយតបនឹងទ្រង់ ប្រសិនបើពួកគេមាន អ្វីៗគ្រប់បែបយ៉ាងនៅលើផែនដីនេះទេ្វដងវិញ ពួកគេប្រាកដជានឹង យកទ្រព្យសម្បត្ដិទាំងនោះទៅដោះដូរខ្លួនរបស់ពួកគេ(ចេញពី ទារុណកម្ម)ជាមិនខាន។ ពួកទាំងនោះសម្រាប់ពួកគេគឺការជំនុំជំរះ ដ៏អាក្រក់ ហើយលំនៅដ្ឋានរបស់ពួកគេ គឺនរកជើហាន់ណាំដែលជា កន្លែងដ៏អាក្រក់បំផុត។
តើអ្នកដែលដឹងថា អ្វីដែលត្រូវបានគេបញ្ចុះមកឱ្យអ្នក (មូហាំម៉ាត់)ពីម្ចាស់របស់អ្នកគឺជាការពិតនោះ ដូចជាអ្នកដែល ងងឹត(មិនដឹងការពិត)ឬ? តាមពិតមានតែបណ្ដាបញ្ញាជនទេដែល ចេះគិតពិចារណា ។
គឺបណ្ដាអ្នកដែលបំពេញកិច្ចសន្យារបស់អល់ឡោះ ហើយ ពួកគេមិនក្បត់នូវកិច្ចសន្យាឡើយ។
និងបណ្ដាអ្នកដែលផ្សារភ្ជាប់នូវអ្វីដែលអល់ឡោះបាន បញ្ជាឱ្យផ្សារភ្ជាប់(សាច់ញាតិ អ្នកជិតខាង...) ហើយពួកគេកោត ខ្លាចម្ចាស់របស់ពួកគេ និងពួកគេភ័យខ្លាចនូវការជំនុំជំរះដ៏អាក្រក់។
ហើយនិងបណ្ដាអ្នកដែលបានអត់ធ្មត់ ដើម្បីស្វែងរកការ យល់ព្រមពីម្ចាស់របស់ពួកគេ ហើយពួកគេបានប្រតិបត្ដិសឡាត និងបានបរិច្ចាគនូវអ្វីដែលយើងបានផ្ដល់លាភសក្ការៈឱ្យពួកគេដោយ អាថ៌កំបាំងនិងលាតត្រដាង ហើយពួកគេច្រានចោលអំពើអាក្រក់ ដោយអំពើល្អ។ អ្នកទាំងនោះនឹងទទួលបានលទ្ធផលចុងក្រោយដ៏ ល្អប្រសើរ។
គឺឋានសួគ៌អាត់និនដែលពួកគេនឹងចូលទៅក្នុងវា និងអ្នក ដែលបានធ្វើល្អក្នុងចំណោមជីដូនជីតារបស់ពួកគេ ហើយនិងភរិយា របស់ពួកគេ ព្រមទាំងកូនចៅរបស់ពួកគេ។ ហើយបណ្ដាម៉ាឡា-អ៊ីកាត់ក៏ចូលទៅជួបពួកគេ(ដើម្បីជូនពរ)តាមរាល់ៗទ្វារផងដែរ។
(ម៉ាឡាអ៊ីកាត់ពោលថា) សូមសុខសន្ដិភាពកើតមាន ចំពោះពួកអ្នកដោយសារតែអ្វីដែលពួកអ្នកបានអត់ធ្មត់។ ដូចេ្នះ លំនៅដ្ឋានចុងក្រោយគឺល្អបំផុត។
រីឯពួកដែលក្បត់កិច្ចសន្យារបស់អល់ឡោះក្រោយពីមាន ការព្រមព្រៀងវាហើយនោះ ហើយពួកគេកាត់ផ្ដាច់នូវអ្វីដែល អល់ឡោះបានបញ្ជាឱ្យផ្សារភ្ជាប់ ព្រមទាំងពួកគេបង្កវិនាសកម្ម នៅលើផែនដី។ ពួកទាំងនោះនឹងត្រូវទទួលរងបណ្ដាសា និងទទួល បានលំនៅដ្ឋានដ៏អាក្រក់។
អល់ឡោះបើកទូលាយ និងដាក់កំណត់នូវលាភសក្ការៈ ចំពោះអ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយពួកគេសប្បាយរីក រាយនឹងការរស់នៅលើលោកិយនេះ ហើយការរស់នៅលើលោកិយ នេះគ្មានអ្វី(សំខាន់)សម្រាប់ថ្ងៃបរលោកឡើយ ផ្ទុយទៅវិញវា គ្រាន់តែជាការសប្បាយរីករាយមួយរយៈពេលតែប៉ុណ្ណោះ។
ហើយពួកដែលបានប្រឆាំងនិយាយថាៈ ហេតុអ្វីបានជាគេ មិនបានបញ្ចុះមុជីហ្សាត់ពីម្ចាស់របស់គេ(មូហាំម៉ាត់)ឱ្យគេ? ចូរអ្នក (មូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះធ្វើឱ្យវងេ្វង ចំពោះអ្នកណាដែលទ្រង់មានចេតនា ហើយទ្រង់ចង្អុលបង្ហាញដល់ អ្នកណាដែលបានសារភាពកំហុសចំពោះទ្រង់។
បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ ហើយចិត្ដរបស់ពួកគេមានការ នឹងនរដោយសារតែការរំលឹកទៅចំពោះអល់ឡោះ។ តើការរំលឹក ទៅចំពោះអល់ឡោះមិនធ្វើឱ្យចិត្ដនឹងនរទេឬ?
បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ និងបានសាងអំពើល្អនោះ សុភមង្គលនឹងមានសម្រាប់ពួកគេ ហើយជាកន្លែងវិលត្រឡប់ ដ៏ល្អប្រពៃ។
ដូច្នោះហើយ យើងបានបញ្ជូនអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ទៅចំពោះ ប្រជាជាតិទូទៅ ក៏ដូចជាប្រជាជាតិសម័យមុនបានឆ្លងកាត់ដែរ គឺ ដើម្បីឱ្យអ្នកសូត្រប្រដៅពួកគេអំពីអី្វដែលយើងបានផ្ដល់វ៉ាហ៊ីឱ្យអ្នក ខណៈដែលពួកគេប្រឆាំងនឹងអល់ឡោះជាម្ចាស់ដ៏មហាសប្បុរស។ ចូរអ្នកពោលថាៈ ទ្រង់គឺជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំដែលគ្មានម្ចាស់ណាត្រូវគេ គោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ ខ្ញុំបានប្រគល់ការទុក ចិត្ដចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ ហើយខ្ញុំក៏សារភាពទោសកំហុសទៅ ចំពោះទ្រង់ដែរ។
ហើយប្រសិនបើគម្ពីរគួរអាន(ត្រូវបានគេសូត្រ) គឺភ្នំនានា ត្រូវបានរំកិលដោយសារវា ឬផែនដីត្រូវបានបែកខ្ញែក ដោយសារវា ឬមួយសាកសពទាំងឡាយត្រូវបានគេធ្វើឱ្យចេះនិយាយដោយសារ វា។ ផ្ទុយទៅវិញកិច្ចការទាំងអស់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះតែមួយ គត់។ តើបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿមិនបានដឹងទេឬថា ប្រសិនបើ អល់ឡោះមានចេតនា ទ្រង់ប្រាកដជាចង្អុលបង្ហាញចំពោះមនុស្ស លោកទាំងអស់។ ហើយពួកដែលបានប្រឆាំងនោះក្ដីអន្ដរាយនៅតែ បន្ដធ្លាក់លើពួកគេ ដោយសារតែអ្វីដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ដ ឬមហន្ដរាយនឹងកើតឡើងនៅជិតលំនៅដ្ឋានរបស់ពួកគេរហូតទាល់តែកិច្ចសន្យារបស់អល់ឡោះមកដល់។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមិនក្បត់កិច្ចសន្យាឡើយ។
ហើយជាការពិតណាស់ បណ្ដាអ្នកនាំសារពីមុន អ្នក(មូហាំម៉ាត់)ក៏ត្រូវបានគេសើចចំអកដែរ ហើយយើងបាន ពន្យារពេល(ធ្វើទារុណកម្ម)ពួកដែលប្រឆាំង តែក្រោយមកយើង ក៏បានដាក់ទណ្ឌកម្មពួកគេវិញ។ តើទារុណកម្មរបស់យើងយ៉ាង ដូចមេ្ដចដែរ?
ដូចេ្នះ តើអ្នកដែលគ្រប់គ្រងបុគ្គលគ្រប់រូបនូវអ្វីដែលគេ បានប្រព្រឹត្ដនោះ(ដូចនឹងអ្នកដែលគ្មានសមត្ថភាពដែរឬ?) ហើយ ពួកគេបានយកព្រះនានាមកធ្វើជាដៃគូជាមួយអល់ឡោះ។ ចូរ អ្នកពោលថាៈ ចូរពួកអ្នករៀបរាប់ឈ្មោះ(លក្ខណៈ)របស់ពួកគេ (ព្រះនានា) ឬមួយក៏ពួកអ្នកប្រាប់ទ្រង់នូវអ្វីដែលទ្រង់មិនបានដឹង នៅលើផែនដីនេះ? ឬគ្រាន់តែស្ដែងចេញដោយពាក្យសំដីប៉ុណ្ណោះ ទេឬ? ផ្ទុយទៅវិញវា(ស្ហៃតន)បានលំអចំពោះពួកដែលប្រឆាំង នោះនូវឧបាយកលរបស់ពួកគេ ហើយវាបានរារាំងពួកគេអំពីមាគ៌ា អល់ឡោះ។ ហើយអ្នកណាដែលអល់ឡោះធ្វើឱ្យគេវងេ្វងនោះ គឺ គ្មានអ្នកចង្អុលបង្ហាញសម្រាប់គេឡើយ។
ពួកគេនឹងទទួលទណ្ឌកម្មក្នុងការរស់នៅក្នុងលោកិយ ហើយទារុណកម្មថ្ងៃបរលោកវិញធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះទៅទៀត។ ហើយ គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចការពារពួកគេពីទារុណកម្មរបស់អល់ឡោះ បានឡើយ។
លក្ខណៈនៃឋានសួគ៌ដែលគេបានសន្យាចំពោះបណ្ដាអ្នក ដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះនោះ គឺមានទនេ្លជាច្រើនហូរពីក្រោមវា ដែលផលានុផលនិងម្លប់របស់វាមានជារៀងរហូត។ នោះគឺជា លទ្ធផលចុងក្រោយសម្រាប់បណ្ដាអ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះ។ រីឯលទ្ធផលចុងក្រោយរបស់ពួកដែលប្រឆាំងនោះគឺនរក។
ហើយបណ្ដាអ្នកដែលយើងបានប្រទានឱ្យពួកគេនូវគម្ពីរ (តាវរ៉ត អ៊ីញជីល) ដោយពួកគេរីករាយនឹងអ្វីដែលគេបានបញ្ចុះឱ្យ អ្នក។ ហើយក្នុងចំណោមក្រុមទាំងនោះ មានអ្នកដែលបដិសេធអំពី វា(គម្ពីរគួរអាន)។ ចូរអ្នកពោលថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំត្រូវបាន គេញ្ជាឱ្យគោរពសក្ការៈចំពោះអល់ឡោះ ហើយមិនឱ្យខ្ញុំធ្វើស្ហ៊ីរិក ចំពោះទ្រង់ឡើយ។ ខ្ញុំអំពាវនាវ(មនុស្សលោក)ទៅចំពោះទ្រង់តែ មួយគត់ ហើយកន្លែងវិលត្រឡប់របស់ខ្ញុំក៏ទៅចំពោះទ្រង់ដែរ។
ដូច្នោះហើយ យើងបានបញ្ចុះវា(គម្ពីរគួរអាន)ជាបញ្ញត្ដិ តាមភាសាអារ៉ាប់។ តែប្រសិនបើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)បានធ្វើតាម ទំនើងចិត្ដរបស់ពួកគេក្រោយពីចំណេះដឹងបានមកដល់អ្នក ហើយ នោះ អ្នកគ្មានអ្នកគាំពារណាក្រៅពីអល់ឡោះឡើយ ហើយក៏គ្មាន អ្នកណាការពារ(ពីទារុណកម្មរបស់ទ្រង់)ដែរ។
ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានបញ្ជូនអ្នកនាំសារជាច្រើន មុនអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ហើយយើងបានរៀបចំឱ្យពួកគេមានភរិយា និងកូនចៅ។ ហើយគ្មានអ្នកនាំសារណាម្នាក់ដែលអាចនាំមកនូវ មុជីហ្សាត់បានឡើយ លុះត្រាតែមានការអនុញ្ញាតពីអល់ឡោះ។ សម្រាប់រាល់ៗហេតុការណ៍ត្រួវកំណត់រួចជាសេ្រច។
អល់ឡោះនឹងលុបបំបាត់និងរក្សាទុកនូវអ្វីដែលទ្រង់មាន ចេតនា ហើយអ៊ំមុលគីតាប(ឡាវហុលម៉ះហ្វ៊ូស)នោះមាននៅជា មួយទ្រង់។
ហើយទោះបីជាយើងនឹងបង្ហាញអ្នក(មូហាំម៉ាត់)មួយចំនួន (នៃទណ្ឌកម្ម)ដែលយើងសន្យាចំពោះពួកគេ ឬក៏យើងនឹងយកជីវិត របស់អ្នក(មុនការកើតឡើងនូវទណ្ឌកម្ម)ពិតមែនក៏ដោយ ក៏តួនាទី របស់អ្នកគ្រាន់តែជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយប៉ុណ្ណោះ។ រីឯការជំនុំជំរះគឺជា តួនាទីរបស់យើង។
តើពួកគេ(ពួកប្រឆាំង)មិនបានឃើញទេឬថា ពិតប្រាកដ ណាស់ យើងរំដោះយកទឹកដីឱ្យ(អ្នកមានជំនឿ) ដោយយើងកាត់ បន្ថយវា(ពីពួកប្រឆាំង)បន្ដិចម្ដងៗនៅគ្រប់ទិសទីនោះ។ ហើយ អល់ឡោះជាអ្នកកាត់សេចក្ដីដោយគ្មាននរណាម្នាក់អាចបដិសេធ នូវការសមេ្រចរបស់ទ្រង់បានឡើយ។ ហើយទ្រង់ជាអ្នកជំនុំជំរះ យ៉ាងលឿនបំផុត។
ហើយជាការពិតណាស់ ពួកជំនាន់មុនពួកគេបានប្រើ ឧបាយកលបោកប្រាស់(អ្នកនាំសារ)ប៉ុន្ដែរាល់ឧបាយកលទាំង ឡាយគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ ទ្រង់ដឹងនូវអ្វីៗដែលបុគ្គល គ្រប់រូបប្រព្រឹត្ដ។ ហើយពួកប្រឆាំងនឹងដឹងថា តើនរណានឹងទទួល លទ្ធផលចុងក្រោយដ៏ប្រសើរនោះ?
ហើយពួកដែលប្រឆាំងបាននិយាយថាៈ អ្នកមិនមែនជា អ្នកនាំសារទេ។ ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)តបវិញថាៈ គ្រប់គ្រាន់ហើយ អល់ឡោះជាសាក្សីរវាងខ្ញុំនិងពួកអ្នក ហើយ(ក៏គ្រប់គ្រាន់ដែរ) អ្នកដែលមានចំណេះដឹងខាងគម្ពីរ ។